Ο φωτογράφος / Σταύρος Κουγιουμτζής - Ντίνος Χριστιανόπουλος

 

Ο φωτογράφος

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Γιάννης Μπογδάνος
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]


Σ' αυτήν εδώ τη γειτονιά, σ' αυτά εδώ τα μέρη
ο φωτογράφος θα 'πρεπε να ήτανε ξεφτέρι
να 'ταν τεχνίτης, μερακλής, κι απ' ομορφιά να ξέρει.

Σ' αυτήν εδώ τη γειτονιά ας ήμουν φωτογράφος,
να υπηρετώ την ομορφιά με τέχνη και με πάθος.

Να 'ρχοντ' ομορφοκόριτσα* και λαϊκές παρέες,
να παίρνουν πόζες όμορφες, καμαρωτές κι ωραίες
για εικοσιτετράωρες και εβδομαδιαίες.  

(*) Ο ποιητής έγραφε «ομορφόπαιδα». 

 

Μικραίνει ο κόσμος / Σταύρος Κουγιουμτζής - Τάσος Κόρφης

Μικραίνει ο κόσμος

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Τάσος Κόρφης
Ερμηνεία: Αντώνης Καλογιάννης
[Από τον δίσκο «Μικραίνει ο κόσμος» (1982)]


Μικραίνει ο κόσμος κι η θάλασσα γίνεται κήπος.
Στερεύει το φως στις γυμνές αποβάθρες.
Μ' ασβέστη σκεπάζουν τα δάκρυα.
Σεντόνι λευκό χειρουργείου
σκεπάζει τ' ανήσυχα χέρια.

Μα εσύ, ματωμένη καρδιά μου,
και πάλι μαζί σου με πας
ταξιδιώτη με πας για ναυάγιο.


Σημειώσεις:

1) Μία ενδιαφέρουσα αναφορά στον δίσκο γίνεται εδώ.
2) Πληροφορίες για τον ποιητή Τάσο Κόρφη υπάρχουν σε παλαιότερη ανάρτησή μου αφιερωμένη σ' αυτόν.
3) Το ποίημα έχει τον τίτλο «Η θάλασσα γίνεται κήπος» και ανήκει στη συλλογή «Εργόχειρα» (Αθήνα, εκδ. Πρόσπερος, 1977). Έχει ως εξής:

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΗΠΟΣ

Μικραίνει ο κόσμος κι η θάλασσα γίνεται κήπος.
Στερεύει το φως στις γυμνές αποβάθρες. Μ' ασβέστη
σκεπάζουν τα δάκρυα. Σεντόνι λευκό χειρουργείου
σκεπάζει τ' ανήσυχα χέρια.

Μικραίνει ο κόσμος μα εσύ, ματωμένη καρδιά μου, πολύκαρπο ρόδι,
και πάλι μαζί σου με πας ταξιδιώτη για ναυάγιο και πάλι
και πάλι σκιρτάς σαν πουλί μες στο χιόνι, σαν ελπίδα αιχμαλώτου.  

Στους καφενέδες / Σταύρος Κουγιουμτζής - Νίκος Κωνσταντίνου

Στους καφενέδες

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Νίκος Κωνσταντίνου
Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού
[Από τον δίσκο «Όταν σε περιμένω» (1979)]


Ήσουν πικραμένο, χλωμό και δακρυσμένο
σαν καλοκαιράκι που το 'πιασε βροχή

Έφυγες, έφυγες και στους καφενέδες
κλαιν οι αμανέδες που δεν μ' αγαπάς
Έφυγες, έφυγες και μες στο Μισίρι
σαν παλιό μπακίρι τώρα με πουλάς

Να 'ταν το φαρμάκι μπαξές και μπαλκονάκι
Να 'τανε λιγάκι κι εσύ να μ' αγαπάς

Έφυγες, έφυγες και στους καφενέδες
κλαιν οι αμανέδες που δεν μ' αγαπάς
Έφυγες, έφυγες και μες στο Μισίρι
σαν παλιό μπακίρι τώρα με πουλάς



Σημ.: Με το τραγούδι αυτό κλείνει η παρουσίαση του δίσκου «Όταν σε περιμένω», που κυκλοφόρησε το 1979. Τα τραγούδια παρουσιάστηκαν εδώ με τη σειρά που είχαν στον δίσκο βινυλίου. Στην επανέκδοσή του σε δίσκο ακτίνας τα τραγούδια εμφανίστηκαν με άλλη σειρά.

Δεν είμαι εγώ / Σταύρος Κουγιουμτζής

Δεν είμαι εγώ

Μουσική - στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού
[Από τον δίσκο «Όταν σε περιμένω» (1979)]


Δεν είμαι εγώ παιδί για να σε πάω
σ' έναν παράδεισο να σεργιανάς
Εγώ κουράστηκα πια ν' αγαπάω
κι εσύ την πρώτη αγάπη σου ζητάς

Δεν είμαι εγώ αυτή που θα στολίσει
με άνθη τα σγουρά σου τα μαλλιά
Εμένα οι πίκρες μ' έχουν γονατίσει
κι εσύ γυρεύεις μια Πρωτομαγιά

Δεν είμαι εγώ αυτή που περιμένεις
Τι άλλο θέλεις, πες μου, να σου πω;
Είναι απλό, δεν το καταλαβαίνεις;
Εγώ κουράστηκα πια ν' αγαπώ

Πες μου τι θα καταλάβεις / Σταύρος Κουγιουμτζής - Μιχάλης Μπουρμπούλης

Πες μου τι θα καταλάβεις

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού
[Από τον δίσκο «Όταν σε περιμένω» (1979)]



Άνοιξα, καλέ, για σένα
πόρτα κι αγκαλιά
μα φοβάσαι και μου τρέμεις
όπως τα πουλιά

Πες μου τι θα καταλάβεις
στον παράδεισο κι αν πας
μοναχός σου αν κοιμάσαι, καλέ
μοναχός σου αν ξυπνάς
Πες μου τι θα καταλάβεις
στον παράδεισο κι αν πας

Μη νηστεύεις την αγάπη
ούτε το φιλί
κι είσαι σαν καλογεράκι
σε μικρή αυλή

Πες μου τι θα καταλάβεις
στον παράδεισο κι αν πας
μοναχός σου αν κοιμάσαι, καλέ
μοναχός σου αν ξυπνάς
Πες μου τι θα καταλάβεις
στον παράδεισο κι αν πας