 |
| Γιάννης Κόττης, Ροδιά (Zoumboulakis galleries) |
[Από την ενότητα Τραγούδια της γης]
Δικαίως σ' αποκάλεσε τρελή ο ποιητής...
Δικαίως σ' αποκάλεσε τρελή ο ποιητής, ροδιά αναμαλλιασμένη κι αλλοπρόσαλλη. Όπως κι αν σε κλαδεύω, όποια μορφή κι αν θέλω να σου δώσω, εσύ το δρόμο σου τραβάς και γίνεσαι ξανά ένα κουβάρι από φύλλα τρυφερά, λουλούδια απαστράπτοντα κι αγκάθια φονικά˙ δεν σ' άγγιξα ούτε μια φορά χωρίς να με ματώσεις. Ακόμη κι οι καρποί σου είναι θανάσιμοι˙ χειροβομβίδες που, όταν σκάνε, τα πυρρά ρουμπίνια τους βρίσκουνε κατευθείαν την καρδιά μου.
Είσαι τρελή, ροδιά, τρελή και επικίνδυνη˙ είσαι η ίδια η ομορφιά.
Από τη συλλογή Στο υπόγειο (2004) του Αργύρη Χιόνη
__________________________
Πηγές:
α) Για την εικόνα: εδώ
β) Για το ποίημα: Αργύρης Χιόνης, Στο υπόγειο, εκδ. Νεφέλη, Αθήνα 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου