Σταμάτης Σπανουδάκης, Θάλασσα
Δίσκος: Thalassa (1992)
«... Στην πλήρη γοητεία σου»
Ωραιότατη με την πλήρη εμορφιά!
Πολύμορφη, στιλπνή και τόσο βαθειά.
Θάλασσα πλατειά,
χρυσοπάρυφη,
ρόδινη και μαβιά,
ιώδης και χρυσοπόρφυρη.
Τα νερά σου διάφανα και πυκνά,
φαιά ή διαυγή λάμπουν
κι' άλλοτε πηχτά φαίνονται και πότε
διαφορετικά, μένοντας ίδια.
Κι' είσαι συ απειράριθμη κυμαινομένη,
είσαι συ γοητεύουσα, μαγική,
ψιθυρίζουσα μυστικά κινουμένη,
απατηλή επιφάνεια ησυχάζουσα
και η μαινομένη, εσύ, έξαφνα,
πρασινωπή, αφρίζουσα εξεγειρομένη
συσπάσαι οργισμένη, τινάζεσαι,
η ορμή σου ηχηρή ηχηρότατη,
συστρεφομένη αναδίνεις τ' αμέτρητα κύματα
και πότε
ήμερη εσύ λαμπρότατη,
γαληνεμένη, φωτεινή κοιμωμένη,
της γης αγκάλη ερωτική,
τ' ουρανού γαλανή ερωμένη.
Από τη συλλογή «Το πλοίο» (1955)
[Πηγή: Ζωή Καρέλλη, Για τη θάλασσα, εκδ. Ροές 1988.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου