Επειδή ήταν απ' αυτούς που δεν βολεύονταν στο σήμερα...
Επειδή ήθελε τον κόσμο αδερφωμένο...
Επειδή τραγούδησε τον καημό του απλού ανθρώπου λιτά, περήφανα κι αντρίκεια...
Άγγελος του νόστου
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Στίχοι: Γιάννης Γιαβάρας
Τραγούδι: Δημήτρης Μητροπάνος
Δίσκος: Στης ψυχής το παρακάτω (2001)
Ένα καράβι που σαλπάρισε
είναι η σκέψη μου και πάει
καιρός ποτέ δεν την μπατάρισε
σ' όλα τα πέλαγα γυρνάει
Μέσα στ' αμπάρι τα μεράκια μου
σαν κόρη οφθαλμού φυλάω
μ' όλα τα όνειρα ναυτάκια μου
γερό τιμόνι να κρατάω
Όσοι στο σήμερα βολεύονται
έχουνε τ' αύριο χαμένο
μα όσοι για τ' αύριο παιδεύονται
θέλουν τον κόσμο αδερφωμένο
Σκύψε, ουρανέ μου, κι αφουγκράσου με
είμαι ένας άγγελος του νόστου
άνοιξε δρόμο να περάσουμε
δώσε του κόσμου γέλιο, δώσ' του
δώσε του κόσμου γέλιο
δώσε του κόσμου γέλιο
δώσε του κόσμου γέλιο, δώσ' του
Φυσάει αγέρας περιπλάνησης
μες στης ψυχής τα καλντερίμια
και στους ρυθμούς της κάθε ανάμνησης
γίνεται το παρόν συντρίμμια
Ένα καράβι που σαλπάρισε
είναι η σκέψη μου και πάει
καιρός ποτέ δεν την μπατάρισε
σ' όλα τα πέλαγα γυρνάει
Όσοι στο σήμερα βολεύονται
έχουνε τ' αύριο χαμένο
μα όσοι για τ' αύριο παιδεύονται
θέλουν τον κόσμο αδερφωμένο
Σκύψε, ουρανέ μου, κι αφουγκράσου με
είμαι ένας άγγελος του νόστου
άνοιξε δρόμο να περάσουμε
δώσε του κόσμου γέλιο, δώσ' του
δώσε του κόσμου γέλιο
δώσε του κόσμου γέλιο
δώσε του κόσμου γέλιο, δώσ' του
4 σχόλια:
Λιγοστεύουν επικίνδυνα οι αληθινές φωνές!
Εξαιρετική επιλογή!
Ναι, Υπατία μου. Και μάλιστα πανταχόθεν.
Νομίζω ότι οι καλλιτέχνες που ξεκίνησαν την καριέρα τους κουβαλώντας ειλικρινή περηφάνεια και τιμιότητα, ξεχώρισαν και αγαπήθηκαν ιδιαίτερα. Έβγαινε αυτός ο αέρας στην φωνή και στην ερμηνεία τους.
Και στο πέρασμα του χρόνου, ακόμα και αν λοξοδρόμησαν, ο κόσμος τους συγχωρούσε και τους στήριζε.
Ο Μητροπάνος ήταν νομίζω από τους λίγους που διατήρησε τα αρχικά του χαρακτηριστικά, ή τουλάχιστον αυτή ήταν η εικόνα που είχαμε γι αυτόν.
Έφυγε νωρίς και είναι πραγματικά κρίμα...
Πολύ σωστά το τοποθέτησες, Juanita.
Δημοσίευση σχολίου