Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Σώτια Τσώτου (14/5/1942/ - 10/12/2011) - R. I. P.


Η Σώτια Τσώτου, μία από τις σημαντικότερες στιχουργούς μας, έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο έχοντας παλέψει επί δύο χρόνια με τον καρκίνο. Γεννήθηκε στη Λειβαδιά, αλλά από τα δύο της χρόνια έζησε στην Αθήνα. Μοναχοπαίδι μιας οικονομικά ευκατάστατης οικογένειας, τελείωσε την Ελληνογαλλική Σχολή του Αγίου Ιωσήφ και συνέχισε τις σπουδές της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Παράλληλα φοίτησε στις δραματικές σχολές του Πέλου Κατσέλη και του Κωστή Μιχαηλίδη.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Ελευθερία», όπου την βρήκε η δικτατορία. Η εφημερίδα διέκοψε την ίδια μέρα την έκδοσή της κι έτσι η σταδιοδρομία της Σώτιας Τσώτου στη δημοσιογραφία πήρε τέλος. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συνελήφθη και κρατήθηκε πολλές φορές. Κι ήταν στο κελί της απομόνωσης που εμπνεύστηκε τους στίχους των τραγουδιών «Βρε δε βαριέσαι, αδελφέ» και «Να 'τανε το '21», τα οποία λίγους μήνες αργότερα θα μας την σύστηναν ως μια εξαιρετική στιχουργό.

Οι στίχοι της ευτύχησαν να συναντηθούν με τις μουσικές συνθέσεις πολλών σημαντικών συνθετών μας μεταξύ των οποίων ήταν ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Τάκης Σούκας, ο Χρήστος Νικολόπουλος και άλλοι. Αποκορύφωμα, βέβαια, του έργου της ήταν η πολύ επιτυχημένη συνεργασία της με τον Κώστα Χατζή σε έναν τριπλό δίσκο με τίτλο «Ρεσιτάλ», ο οποίος κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1976, αγαπήθηκε πολύ, έγινε κλασικός και συγκαταλέγεται στους δέκα καλύτερους ελληνικούς δίσκους όλων των εποχών. [Περισσότερα για τον δίσκο αυτό εδώ.]

Η Σώτια Τσώτου πήρε μέρος στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης τρεις χρονιές με τα τραγούδια «Ταξίδευα παιδί κι εγώ» (1971, με ερμηνευτή τον Δώρο Γεωργιάδη), «Αν ήμουν πλούσιος» (1972, με ερμηνευτή τον Δώρο Γεωργιάδη - Α΄ βραβείο) και «Αν» (1974, με ερμηνευτή τον Μιχάλη Βιολάρη - Β΄ βραβείο). Επίσης το 1979 έγραψε τους στίχους του τραγουδιού «Σωκράτης», που ερμήνευσε η Ελπίδα και ήταν η ελληνική συμμετοχή στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision.

Τον Οκτώβριο του 2009 η Σώτια Τσώτου παραχώρησε συνέντευξη στην κόρη της Δέσποινα Τσώτου. Ήταν η τελευταία συνέντευξη της στιχουργού και δημοσιεύτηκε στο μουσικό περιοδικό «Δίφωνο». [Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ.]

Προσωπική δισκογραφία:

«Αν ήμουν πλούσιος», σε μουσική Δώρου Γεωργιάδη
«Χίλια εννιακόσια τίποτα», σε μουσική Δώρου Γεωργιάδη
«Άσπρο-μαύρο», σε μουσική Γιώργου Χατζηνάσιου
«Φωτογραφίες», σε μουσική Γιώργου Κριμιζάκη
«Σκόρπια φύλλα», σε μουσική Απόστολου Καλδάρα
«Δύσκολη ζωή», σε μουσική Δώρου Γεωργιάδη
«Εγώ ζωγράφισα τη γη», σε μουσική Δώρου Γεωργιάδη
«Και πού Θεός», σε μουσική Τάκη Σούκα
«Μαρινέλλα», σε μουσική διαφόρων συνθετών
«Σήμερα και πάντα», σε μουσική Σπύρου Βλασσόπουλου
«Τα καλύτερά μου χρόνια», σε μουσική Γιώργου Κριμιζάκη
«Συνάντηση», σε μουσική Κώστα Χατζή

Τραγούδια σε στίχους της Σώτιας Τσώτου περιλαμβάνονται και σε προσωπικούς δίσκους διαφόρων τραγουδιστών όπως η Χάρις Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Γιάννης Πάριος, ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο Γιώργος Νταλάρας, η Καίτη Χωματά, η Ρένα Κουμιώτη και πολλοί άλλοι.

Τα τραγούδια της συνεργασίας της με τον Σταύρο Κουγιουμτζή ο Μικρός Ναυτίλος τα έχει παρουσιάσει στο πλαίσιο του αφιερώματος στον συνθέτη και θα τα βρείτε εδώ.

Ακολουθεί ένα δείγμα από το έργο που μας άφησε παρακαταθήκη η Σώτια Τσώτου.
Καλή ακρόαση!



____________________________

Πηγές:
1) Για το βιογραφικό: wikipedia και tvxs
2) Για τη φωτογραφία: Δίφωνο


9 σχόλια:

Vicky Papaprodromou είπε...

Ών ουκ έστιν αριθμός φέτος, Ελένη. Των αποχωρησάντων.

Ελένη Μπέη είπε...

Ας είναι η τελευταία παρόμοια είδηση φέτος. Γιατί απομένουν ακόμα μερικές μέρες σε τούτη τη χρονιά. Πού να ήταν και δίσεκτη! Αμάν, τι είπα τώρα!

sofia είπε...

Κορίτσια καλησπέρα. Ανελλιπώς παρακολουθώ το blog σας και μου αρέσει πολύ , όπως και το άλλο με τα ποιήματα. Ένας ένας οι καλοί φεύγουν. Το "Ρεσιτάλ" είναι από τους πιο αγαπημένους μου δίσκους .
Υ.Γ
Ελένη καιρό θέλω να ρωτήσω αλλά διστάζω. Τώρα όμως θα το κάνω. Έχεις κάποια σχέση με τη Νίκη Μπέη, τη φιλόλογο;

Ελένη Μπέη είπε...

Καλησπέρα, Σοφία.
Ναι, σαν να μας βαρέθηκαν ή να μην αντέχουν πια ετούτον τον τόπο και τους ανθρώπους του.

Μου το έχουν ρωτήσει πολλοί αυτό, αλλά όχι. Απλή συνωνυμία είναι. Δεν είμαι Καλαματιανή.

Καλό σου βράδυ.

Vicky Papaprodromou είπε...

Σοφία, σ' ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια.

Ελένη, είναι να μη μας βαρεθούν; Είμαστε πια τόσο ανιαροί και προβλεπόμενοι.

Ελένη Μπέη είπε...

Κι η εποχή μας τόσο μα τόσο ανέμπνευστη, Βίκυ. Κι όσο σκέφτομαι τα όνειρα που έκανα παιδί... Ένα τίποτα. Άσε, ας μη σου πω πόσο βαθιά θλιμμένη είμαι. Και δε σπιθίζει ούτε μια τόση δα ελπίδα πουθενά. Άσε, σου λέω.

Ευτυχώς ευχαρίστησες εσύ τη Σοφία. Η βιασύνη μου λόγω έλλειψης χρόνου με κάνει τόσο αγενή μερικές φορές...

Διάττων είπε...

Η Σ. Τσιώτου είναι μια πολύ αξιόλογη στιχουργός πάνω απ' την οποία αξίζει κανείς να "σκύψει" πάλι και πάλι! Την έμαθα ακριβώς από κείνη την θαυμάσια συνεγασία που είχε με τον Κώστα Χατζή κι από κείνη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή το όνομά της δεν έφυγε ποτέ απ' τη μνήμη μου (κι απ' την καρδιά μου). Και δε θα φύγει ούτε τώρα που η σημαντική αυτή γυναίκα "αποχώρησε" απ' τη ζωή...

Αγαπητή Ελένη, επισκέπτομαι μετά από αρκετό την ιστοσελίδα σου... Τα δυσεπίλυτα - και μόνιμα - προβλήματα που αντιμετωπίζω με τη σύνδεσή μου στο internet, μου έχουν κάνει τη δικτυακή μου ενασχόληση να φαντάζει ως πολυτέλεια... Θέλω να πιστεύω ότι έχω την κατανόησή σου πάνω σ' αυτό...

Καλό σου μεσημέρι αγαπητή μου φίλη... Θερμούς χαιρετισμούς και σ' εσένα Βίκυ... Να κρατάτε γερά. Εσείς οι δύο προσφέρετε στα ιστολόγιά σας...

Ελένη Μπέη είπε...

Καλησπέρα, Διάττοντα. Σ' ευχαριστούμε πολύ κι οι δυο. Γεφύρι της Άρτας έγινε αυτή η σύνδεσή σου. Γρήγορα και καλά ξεμπερδέματα να έχεις!

Vicky Papaprodromou είπε...

Γεια σου, Διάττοντα. Μας έλειψες.