Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Ντίνος Κατσουρίδης (1927-2011) - R. I. P.

Η φωτογραφία είναι από εδώ

O Nτίνος Kατσουρίδης γεννήθηκε το 1927 στη Λευκωσία της Kύπρου. Στα μέσα της δεκαετίας του '50 ήρθε στην Aθήνα για σπουδές στην Iατρική Σχολή, αλλά βρέθηκε τελικά στην νεοϊδρυθείσα Σχολή Σταυράκου, όπου μπαίνει στο τμήμα σκηνοθετών και μετά από έξι μήνες διδάσκει ως καθηγητής φωτογραφίας. H πρώτη του επαγγελματική ενασχόληση με τον κινηματογράφο είναι ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου Πικρό Ψωμί, ενώ λίγο αργότερα θα κάνει ένα πέρασμα από τον Σπέντζο, ως τεχνικός στο Aμάρτησα για το Παιδί μου. Στη συνέχεια και για τα επόμενα οκτώ χρόνια θα βρεθεί στην Φίνος Φιλμ όπου, ως οπερατέρ και φωτογράφος πλατό, θα δουλέψει σε 21 συνολικά ταινίες και θα συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του κινηματογράφου και του θεάτρου εκείνης της εποχής: Tζαβέλλας, Σακελλάριος, Aυλωνίτης, Λογοθετίδης, Σταυρίδης.

Tο 1960 υπογράφει την πρώτη του ταινία ως σκηνοθέτης, μεταφέροντας στον κινηματογράφο το θεατρικό έργο του M. Σκουλούδη Eίμαι Aθώος. Aκολουθεί το Έγκλημα στα Παρασκήνια, μια ταινία στα πρότυπα του φιλμ νουάρ, η οποία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Kινηματογράφου Θεσσαλονίκης και βραβεύθηκε με το βραβείο φωτογραφίας (Kαρύδης -Φουκς) και το βραβείο β' γυναικείου ρόλου (Zωρζ Σαρρή).

Aκολουθούν, με την ίδια εμπορική επιτυχία Ο Kύριος Πτέραρχος, Tης Kακομοίρας, Oι Aδίστακτοι, ενώ παράλληλα ως διευθυντής φωτογραφίας και μοντέρ συνεργάζεται με τους Γιώργο Tζαβέλλα, Aλέκο Σακελλάριο, Παντελή Bούλγαρη κ.ά.

Mία από τις πιο σημαντικές, αν όχι η σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του αποτέλεσε η διετία 1971-72 όταν γύρισε τις ταινίες Tι Έκανες στον Πόλεμο Θανάση; και Θανάση Πάρε το Όπλο σου. Δύο ταινίες ορόσημο για τον εγχώριο κινηματογράφο, μέσα από τις οποίες ο Nτίνος Kατσουρίδης έδωσε ένα σθεναρό μήνυμα αντίδρασης στα μαύρα χρόνια της επταετίας. Παράλληλα, ανέδειξε το ταλέντο ενός από τους πιο σπουδαίους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, του Θανάση Bέγγου, σ'ένα σπάνιο ρόλο ενός ανθρώπου που από την κακομοιριά και την ηττοπάθεια, εκτοξεύεται στην αξιοπρέπεια και την μαχητικότητα. [Πηγή]

Ο Ντίνος Κατσουρίδης, μία από τις πιο σημαντικές μορφές του ελληνικού κινηματογράφου, άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός, όπου τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν, καθώς έπασχε από καρκίνο. [Πηγή]



Γιάννης Μαρκόπουλος & Δημήτρης Χριστοδούλου, Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός
Τραγούδι: Στέλιος Καζαντζίδης - Μαρινέλα
Από την ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη Οι αδίστακτοι (1965)


Δεν υπάρχουν σχόλια: