Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Νίκος Γκάτσος, Αμοργός [Στου πικραμένου την αυλή...]




Νίκος Γκάτσος & Μάνος Χατζιδάκις, Ήταν του Μάη το πρόσωπο
(ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Σταύρος Ξαρχάκος, τραγούδι: Δήμητρα Γαλάνη / δίσκος: Σταύρος Ξαρχάκος: Αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο (2003) - Ζωντανή ηχογράφηση από το Ωδείο Ηρώδου Αττικού) [Πληροφορίες από Music Corner]


[...]


Στου πικραμένου την αυλή ήλιος δεν ανατέλλει
Μόνο σκουλήκια βγαίνουνε να κοροϊδέψουν τ' άστρα
Μόνο φυτρώνουν άλογα στις μυρμηγκοφωλιές
Και νυχτερίδες τρων πουλιά και κατουράνε σπέρμα.


Στου πικραμένου την αυλή δε βασιλεύει η νύχτα
Μόνο ξερνάν οι φυλλωσιές ένα ποτάμι δάκρυα
Όταν περνάει ο διάβολος να καβαλήσει τα σκυλιά
Και τα κοράκια κολυμπάν σ' ένα πηγάδι μ' αίμα.


Στου πικραμένου την αυλή το μάτι έχει στερέψει
Έχει παγώσει το μυαλό κι έχει η καρδιά πετρώσει
Κρέμονται σάρκες βατραχιών στα δόντια της αράχνης
Σκούζουν ακρίδες νηστικές σε βρυκολάκων πόδια.


Στου πικραμένου την αυλή βγαίνει χορτάρι μαύρο
Μόνο ένα βράδυ του Μαγιού πέρασε ένας αγέρας
Ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου
Ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης.


Κι αν θα διψάσεις για νερό θα στίψουμε ένα σύννεφο
Κι αν θα πεινάσεις για ψωμί θα σφάξουμε ένα αηδόνι
Μόνο καρτέρει μια στιγμή ν' ανοίξει ο πικραπήγανος
Ν' αστράψει ο μαύρος ουρανός να λουλουδίσει ο φλόμος.


Μα ήταν αγέρας κι έφυγε κορυδαλλός κι εχάθη
Ήταν του Μάη το πρόσωπο του φεγγαριού η ασπράδα
Ένα περπάτημα ελαφρύ σα σκίρτημα του κάμπου
Ένα φιλί της θάλασσας της αφροστολισμένης.


[...]

Από τη συλλογή Αμοργός (1943) του Νίκου Γκάτσου

2 σχόλια:

Vicky Papaprodromou είπε...

Καταπληκτική η ενορχήστρωση του Σταύρου Ξαρχάκου, η δε ερμηνεία της Γαλάνη σε καθηλώνει.

Ελένη Μπέη είπε...

Ναι, σε όλα όσα λες.

Αρχικά είπα να βάλω την Μούσχουρη που είχε και την πρώτη εκτέλεση ή την Φαραντούρη που το είπε στον δίσκο "Αμοργός" (2005). Όταν όμως άκουσα τη Γαλάνη, επέλεξα αυτήν την εκτέλεση χωρίς δισταγμό. Άκρως καθηλωτική, πράγματι. Σεμινάριο ερμηνείας σωστό.