Σαν βροχή
Μουσική: Ara Dinkjian Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
[Από τον δίσκο: «Τα κορμιά και τα μαχαίρια» (1994)]
Οι φίλοι των χρωμάτων
Οι φίλοι των χρωμάτων
δεν θα πιστέψουν ποτέ
πως σε ξεγύμνωσα ως τη βαθιά διαθήκη,
όπου τα ρόδινα πέπλα απλώνονται ρυθμικά
και χαϊδεύουν τη ρέουσα σμίλη.
Η βροχή δυναμώνει μέσα στο πράσινο δάσος.
Μ' επισκέφτηκαν πόθοι άγνωστοι που δεν περίμενα
με καθαρό, αξιοπρεπέστατο μανδύα.
Τους αγνόησα. Σύρθηκα ήσυχα ήσυχα κοντά
στα υγρά σου φυλλώματα κι εσύ άρχισες ν' αρμενίζεις...
Από τη συλλογή Πλόες ερωτικοί (1980)
Πηγή: Μανόλης Ξεξάκης, Ποιήματα 1972-2006, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2008.
7 σχόλια:
Ωραίο παλαιότερο ποίημα του Μανόλη αυτό. :-)
Και βαθιά ερωτικό.
Απόλυτα εναρμονισμένο με τον τίτλο της συλλογής.
Έκπληξη για μένα
Να διαβάσω ποιηση εδω
Πολύ όμορφο
Ταιριάζει με την αποψινή νυχτιά
Καληνύχτα Νερένια
Η αλήθεια είναι πως την είχα παραμελήσει την ποίηση (όπως και πολλά άλλα) χάριν της μουσικής. Αλλά ο Ναυτίλος επανέρχεται σιγά σιγά στα γνώριμα "νερά" του.
Καληνύχτα, Velvet! (άντε, το έβγαλα το 2 να μην παραπονιέσαι) :)
Τι "θαύμα" κι αυτό!
Ύστερα από μια τόσο κουραστική ημέρα, ν' ακούω αυτό το τραγούδι, να βλέπω αυτές τις εικόνες και να διαβάζω αυτό το ποίημα!
Συναρπαστικό το τελευταίο δίστιχο, ιδιαίτερα αυτό το "... κι εσύ άρχισες ν'αρμενίζεις..."
Σου εύχομαι, Ελενάκι, ευχαριστώντας σε, όνειρα γλυκά, τόσο γλυκά όσο η μελωδία και το ποίημα που μας χάρισες...
Κι εγώ με τη σειρά μου στέλνω μια καλημέρα. Κι εύχομαι να μην μας τελειώσουν τα "θαύματα". :)
Δημοσίευση σχολίου