Πήρες απ' τα μάτια μου
Μουσική - στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος και Λάκης Καρνέζης
Πήρες απ' τα μάτια μου έναν ουρανό
κι άφησες για τ' όνειρο τον αναστεναγμό
Κι όμως δεν με λύγισε ο καημός κι ο πόνος
ψεύτρα είναι η ζωή και ψεύτικος ο κόσμος
Πήρες απ' τα χέρια μου ένα περιστέρι
άφησες για μένανε δίκοπο μαχαίρι
Κι όμως δεν με λύγισε ο καημός κι ο πόνος
ψεύτρα είναι η ζωή και ψεύτικος ο κόσμος
Κυκλοφόρησε το 1968 σε δίσκο 45 στροφών [His Master's Voice - 3765]. Στην άλλη όψη υπήρχε η πρώτη εκτέλεση του «Πού 'ναι τα χρόνια» με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Χαρούλα Λαμπράκη. (Πηγή)
Το 1996 συμπεριλήφθηκε στον δίσκο ακτίνας «Γρηγόρης Μπιθικώτσης / Τραγούδια από τις 45 στροφές» [MINOS - EMI - 8545002]. (Πηγή)
22 σχόλια:
Γειάσου Νερένια! Τι κάνεις???
Καλημέρα όμορφη τα τραγούδια σου...
Το ξέρεις οτι έχεις μια συνονόματη στην μπλογκογειτονιά???
Ηθελα να σου ευχηθω
Ενα καλο μηνα
και ενα ομορφο Σεπτεμβρη
Ειχα καιρο ν΄ακουσω
λαικα τραγουδια
Και σημερα υπαρχει μουνταδα
στον ουρανο
Καλημερα Νερενια...
Λοιπόν, αυτό το τραγούδι ούτε που το θυμόμουν. Δεν πρέπει να το έχω ακούσει πάνω από 2 φορές στη ζωή μου. Άσε που μόλις διάβασα τον τίτλο του, αλλού πήγε ο νους μου. Σε κάποιο τραγούδι του Κουγιουμτζή με τον Νταλάρα.
Δεν πειράζει, όμως. Πολύ χάρηκα που μου το θύμισες, Λενιώ.
Απλά υπέροχος ο κύριος Σταύρος, αυτό που λέμε ο δικός μας άνθροωπος.για τον καθένα.Μπράβο.
Εδώ μ' έπιασες αδιάβαστη Ελένη μου, δεν το ήξερα αυτό το τραγούδι, σ' ευχαριστώ πολύ!
Καλό φθινόπωρο γλυκιά μου!
@ Καρυάτιδα, καλησπέρα.
Χαίρομαι που μοιραζόμαστε τα τραγούδια που αγαπώ αλλά δεν είναι δικά μου βέβαια :)
Ναι, την έχω δει τη συνονόματη στο τσαρδί του IonnKorr, μπορεί και στο δικό σου -δεν θυμάμαι. Αλλά δεν κατέβαζε η κούτρα μου κανένα σχόλιο για να μπω στη συζήτηση και να γνωριστούμε. Κάποια στιγμή ίσως γίνει κι αυτό. Σας διαβάζω πάντως εσένα και τον Ionn.
@ Velvet2, καιρό είχαμε να τα πούμε. Ήταν ένα δύσκολο καλοκαίρι για διάφορους λόγους και οι αναρτήσεις αραιές. Ας είναι το φθινόπωρό μας καλύτερο και δεν χανόμαστε.
@ Βίκυ, εγώ δεν το είχα ακούσει ποτέ το τραγούδι. Το βρήκα ψάχνοντας στο σωληνάριο για τραγούδια του Κουγιουμτζή κι αναζήτησα πληροφορίες γι' αυτό μετέπειτα.
@ Ακροβάτη, καλωσόρισες. Ναι, κι έγραψε σπουδαίες μουσικές που αγαπήθηκαν πολύ. Σ' ευχαριστώ που πέρασες.
@ Μαργαρίτα, welcome back. Κι εγώ έτσι "αδιάβαστη" πιάστηκα. :) Μακάρι να έχουμε ένα καλό φθινόπωρο.
Ήρθα να προστεθώ κι εγώ στους "αδιάβαστους". Λοιπόν, ούτε κι εγώ το ήξερα στο τραγούδι (που να το ξέρω ο έρμος που τόσα χρόνια θητεύω στις διάφορες μουσικές του κόσμου)...
Να 'σαι καλά αγαπητή μου φίλη. Συνεχίζουμε όπως εμείς ξέρουμε... Καλό σου απόγευμα...
Καλησπέρα, Διάττοντα.
Γι' αυτό είναι ωραία η μοιρασιά. Συμπληρώνουμε τα κενά μας απολαμβάνοντας ταυτόχρονα ωραία ακούσματα. Συνεχίζουμε, ναι.
Καλό βράδυ!
Ευχαριστώ σε για το τραγούδι και τις πολύτιμες πληροφορίες. Σειρά μου να προσθέσω κι εγώ λίγες ακόμα για να κάνουμε ολοκληρωμένα τη δουλειά. :-)
Απερίγραπτη χαρά μου έδωσες απόψε, Βίκυ. Αυτό που πρόσθεσες δεν είναι απλώς "λίγες ακόμα" πληροφορίες. Είναι μια πολύ σημαντική για μένα γνώση, γιατί ξέρεις πόσο θα ήθελα να είχαν συνεργαστεί στενά ο Σταύρος Κουγιουμτζής με τον Κώστα Παπαδόπουλο. Αλλά αφού άλλες οι βουλές των εταιρειών, χαίρομαι ιδιαίτερα που συνεργάστηκαν έστω και σ' αυτά τα τρία μόνο τραγούδια.
Τα τραγούδια (τα δυο απ' αυτά) δεν ζημιώθηκαν -δεν άργησε να τα τραγουδήσει όλη η Ελλάδα. Τούτο πάλι το τρίτο (πανέμορφο κι αυτό) αδικήθηκε μεν, αλλά ίσως και να του μέλλεται μια άλλη ευκαιρία, μικρούλα έστω, μέσω διαδικτύου.
Πολύ σ' ευχαριστώ για την τόσο ωραία έκπληξη. Δικαιούμαι να το ξαναπώ αστειευόμενη: μα αφού μου άρεσε τόσο το τραγούδι, πώς να μην είχε παίξει ο Παπαδόπουλος; :)
Είναι πράγματι πολύ ωραίο τραγούδι αυτό εδώ. Δεν σου κρύβω ότι την ώρα που ετοίμαζα τη δημοσίευση στο ιστολόγιο για τον Κώστα Παπαδόπουλο το άκουσα ίσα με 10 φορές και το ξανακούω τώρα.
Άσε γιατί υπάρχουν και καμιά εκατοντάδα τραγούδια που αγαπάμε και δεν έπαιξε ο Κώστας Παπαδόπουλος. Και πολύ μ' έχει συγχύσει το θέμα αυτό. :-)
Ναι, το ξέρω, το έχουμε ξανακουβεντιάσει αυτό. Τι να γίνει όμως!
Κι εγώ το έχω ακούσει αμέτρητες φορές και τότε που έκανα τη δημοσίευση αλλά και τώρα που το δημοσίευσες κι εσύ. Ή το έχεις το βίτσιο ή δεν το έχεις. :)
Ε, όχι και βίτσιο ο συνδυασμός Κουγιουμτζή, Παπαδόπουλου, Καρνέζη, Μπιθικώτση. Μην τρελαθούμε εντελώς!
:) Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ εξακολουθώ να είμαι μες στην τρελή χαρά. Χιχιχιχι
Δεν έχω τέτοια περιθώρια εγώ. Μόλις διαπίστωσα ότι ακόμα είμαι περίπου στα 300 τραγούδια στο γνωστό ιστολόγιο και καταλαβαίνεις τι μαύρη απελπισιά μ' έπιασε.
Βρε δεν σε φοβάμαι. Αρκεί να βρίσκονται τα τραγούδια κι όρεξη για δουλειά έχεις. Τι "Προκόπης" θα λεγόσουνα αν σε φόβιζε η δουλειά;
Οι αλλαγές έγιναν. Παρά την κούραση δεν άντεξα να περιμένω. Αλλά ο blogger με τα καμώματά του μου έκανε τη ζωή δύσκολη. Είναι να μην χρειαστείς αλλαγές -σε αντίθετη περίπτωση χρειάζεσαι υπομονή και γερά νεύρα. Τόσα άλλαξαν, αυτό δεν σκέφτηκαν να το αλλάξουν.
Ναι, ξέρω. Κι εμένα με ζορίζει το σύστημα τώρα τελευταία.
Όσο για τα τραγούδια με τον Παπαδόπουλο, σκέψου πόσα πρέπει να εμφανίσω για να έχουμε έστω αξιοπρεπή εκπροσώπηση της πορείας του και θα σε πιάσει κι εσένα απελπισία.
Είπαμε, είναι τιτάνιο έργο. Πενήντα χιλιάδες τραγούδια είναι πάνω από 160 φορές τα τριακόσια που έχεις ήδη παρουσιάσει. Και τα μισά να παρουσιάσεις, είναι πολλή και κοπιώδης δουλειά. Αλλά σε σώζει το μεράκι με το οποίο την κάνεις κι η ανταπόκριση που έχει το ιστολόγιο. Όσο νάναι, είναι μια κάποια ενθάρρυνση και κίνητρο αυτά.
Πάω για ύπνο τώρα. Μην σέρνομαι αύριο στην τάξη. Καλό μας ξημέρωμα!
Άντε, φύγε. Καλό μας ξημέρωμα!
Τα μισά; Πλάκα κάνεις; Αν δεν αλλάξω το ρυθμό παρουσίασης, ξέρεις πόσα χρόνια θέλω;
Ξέρω πως θα έχεις δουλειά ως τα πολύ βαθιά σου γεράματα. :-)
Μια εκδοχή είναι ν' αφήσουμε τον Μικρό Ναυτίλο ν' αρμενίζει μόνος του και να 'ρθεις μαζί μου στη δουλειά αυτή ως τα βαθιά μας γεράματα. :-)
Α, μα για να σου πω... Όλες τις εκπλήξεις για σήμερα μου τις φύλαξες;
Το ξέρεις πως με χαρά μεγάλη θα καταπιανόμουν να σε βοηθήσω σ' αυτό. Δίσταζα απλώς να σου το προτείνω. Αλλά αν το λες στα σοβαρά, δεν έχουμε παρά να συντονιστούμε και να μάθω τα του wordpress. Από εκεί και πέρα βάζουμε τα δυνατά μας εμείς κι οι Μοίρες το χέρι τους, ζωή νάχουμε...
Δημοσίευση σχολίου