Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Να 'σουνα μπαξές στη Νάξο / Σταύρος Κουγιουμτζής - Άκος Δασκαλόπουλος



Να 'σουνα μπαξές στη Νάξο

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Τραγούδι: Γιάννης Καλατζής


Να 'σουνα μπαξές στη Νάξο
να 'σουν όνειρο
μες στις ευωδιές ν' αράξω
το κακόμοιρο

Να 'σουν βότσαλο στην Πάρο
περιστέρι μου
να μπορούσα να σε πάρω
μες στο χέρι μου

Να 'σουν φοινικιά στο Βάι
και να 'ρχόμουνα
στη σκιά σου κάποιο Μάη
να κοιμόμουνα



Συμμετοχή του Σταύρου Κουγιουμτζή στον δίσκο «Ένα ταξίδι» (1973) [Minos / MSM 171] με ερμηνευτή τον Γιάννη Καλατζή. Στον δίσκο αυτό περιέχονται τραγούδια που κυκλοφόρησαν αρχικά σε δίσκους 45 στροφών και στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν σ’ αυτόν. Ο Σταύρος Κουγιουμτζής συμμετέχει εδώ με τέσσερα συνολικά τραγούδια: «Ρεμπέτικα τραγούδια» και «Της ζωής η μελισσοφωλιά» σε στίχους Σώτιας Τσώτου, «Πιάστε κορίτσια το χορό» σε στίχους δικούς του και «Να ’σουνα μπαξές στη Νάξο» σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου.

4 σχόλια:

Juanita La Quejica είπε...

Πόσο ελληνικά καλοκαιρινό ακούγεται...

Διάττων είπε...

Στη σημερινή ανάρτηση μπήκα για πολλούς λόγους...

1. Πρώτα είναι η παρουσία του Κουγιουμτζή, που τα έχουμε ξαναπεί.

2. Μετά του Καλλατζή. Αλήθεια, τι να έγινε αυτός ο άνθρωπος. Ξεκίνησε όταν ήταν νέος μαζί με τον Πάριο. Ο ένας έγινε αυτό που έγινε, ο άλλος χάθηκε...

3. Είδα το όνομα της Νάξου και μ' άγγιξε κάπως. Η μάνα μου είναι απ' την Πάρο και τ' αγαπάει πολύ αυτά τα νησιά...

4. Πέρασα και πάλι να σου πω μια καλησπέρα... Ελπίζω να μην κούρασα...

Ελένη Μπέη είπε...

Ναι, Juanita. Καλοκαιρινό ελληνικό ζεϊμπεκάκι.

Ελένη Μπέη είπε...

Διάττοντα, πολλοί και σοβαροί λόγοι.

Ευχαριστώ κι ανταποδίδω την καλησπέρα. Ούτε να το σκέφτεσαι πως κούρασες. Είσαι ευπρόσδεκτος εδώ και το ξέρεις.

Νάξος, Πάρος, Κυκλάδες... Αγαπημένα νησιά, λατρεμένη Ελλάδα κι ας πληγώνει ...πολλαπλώς.

Η υπόθεση Καλατζή είναι περίεργη. Το μόνο που ξέρω είναι πως πρόκειται για έναν αξιόλογο τραγουδιστή μας που από ένα σημείο κι έπειτα χάθηκαν τα ίχνη του. Προηγουμένως όμως φρόντισε η εταιρεία του να τον εξευτελίσει επαρκώς δίνοντάς του να πει τραγούδια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη Καρβέλα. Σαν αυτά: "Τεκίλα-τεκίλα στο Μεξικό" και "Στη Χονολουλού". Δεν ξέρω αν έπρεπε να ολοκληρωθεί κάποιο συμβόλαιο, αλλά κι έτσι να είναι δεν άρμοζαν τέτοιες κουταμάρες σ' έναν άνθρωπο που τραγούδησε υπέροχα κομμάτια της ελληνικής παραγωγής. Γιατί δεν φαντάζομαι να επεδίωξε ο ίδιος να πει τέτοια τραγούδια. Άλλα δείγματα μας είχε δώσει.