Όταν σε περιμένω
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Αιμιλία Κουγιουμτζή (δεύτερη εκτέλεση)
[Από τον δίσκο «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι» (1993)]
Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους,
σ' αυτούς που ώρες στέκονται σε μια ουρά,
πίσω από μια πόρτα ή μπροστά σ' έναν υπάλληλο,
κι εκλιπαρούνε με μια αίτηση στο χέρι.
Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι
ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους.
Σημ.: Το τραγούδι ερμήνευσε για πρώτη φορά η Βίκυ Μοσχολιού στον δίσκο «Όταν σε περιμένω» (1979).
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ
Ο δίσκος αυτός αποτελείται από επανεκτελέσεις με τη φωνή της Αιμιλίας Κουγιουμτζή παλαιότερων τραγουδιών που υπήρχαν σε προηγούμενες δουλειές του συνθέτη. Η Αιμιλία με τη χαρακτηριστική ευαίσθητη φωνή της πετυχαίνει να τα ερμηνεύσει προσδίδοντάς τους ένα ιδιαίτερο χρώμα.
Ηχογραφήθηκε στη Θεσσαλονίκη και κυκλοφόρησε από μια μικρή θεσσαλονικιώτικη εταιρεία, την Artistic. (Πηγή)
Ο δίσκος αυτός αποτελείται από επανεκτελέσεις με τη φωνή της Αιμιλίας Κουγιουμτζή παλαιότερων τραγουδιών που υπήρχαν σε προηγούμενες δουλειές του συνθέτη. Η Αιμιλία με τη χαρακτηριστική ευαίσθητη φωνή της πετυχαίνει να τα ερμηνεύσει προσδίδοντάς τους ένα ιδιαίτερο χρώμα.
Ηχογραφήθηκε στη Θεσσαλονίκη και κυκλοφόρησε από μια μικρή θεσσαλονικιώτικη εταιρεία, την Artistic. (Πηγή)
4 σχόλια:
Δεν ξέρω αλλά δεν με ενθουσιάζει
αυτή η μελοποίηση
όπως και κάποιες άλλες που έχω ακούσει από το ίδιο συνθέτη
Νομίζω ότι δεν ταιριάζει το μπουζούκι στην ποίηση του Χριστιανόπουλου
Ευτυχώς που τραγουδά η Αιμιλία
Συγγνώμη Νερενια..
Velvet2, καλημέρα.
Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη. Οι διαφωνίες και οι δυσαρέσκειες είναι θεμιτές, ακόμη και ευπρόσδεκτες. Δεν είναι δυνατόν να μας αρέσουν όλα ούτε να συμφωνούμε σε όλα. Ο τρόπος που εκφραζόμαστε, όμως, οφείλει να είναι κόσμιος από σεβασμό τόσο προς το πρόσωπο του συνθέτη (κυρίως) όσο και προς το πρόσωπο του οικοδεσπότη του (όποιου) ιστολογίου.
Για το τραγούδι τώρα.
Εν μέρει έχεις ένα δίκιο. Κι αυτό ως προς τη μελοποίηση. Δεν βρίσκω κι εγώ εντελώς ταιριαστή αυτήν τη μελωδική γραμμή για τους συγκεκριμένους στίχους του Χριστιανόπουλου. Σαν πιο χαρούμενη μου κάνει σε σχέση με το νόημα των στίχων. Ίσως ο Κουγιουμτζής να θέλησε να ελαφρύνει το βάρος που αποπνέουν οι στίχοι. Δεν ξέρω αν αυτή ήταν η πρόθεσή του, αλλά το τελικό αποτέλεσμα κι εμένα δεν με ικανοποιεί πλήρως.
Ωστόσο, δεν ευθύνεται η χρήση του μπουζουκιού στην ενορχήστρωση. Κι αυτό επειδή τους στίχους διακρίνει μια έντονη λαϊκότητα. Ο Χριστιανόπουλος κάνει λόγο για τον "ανυπεράσπιστο καημό" του απλού ανθρώπου, που "τσαλακώνεται" η αξιοπρέπεια και το συναίσθημά του κατά περίσταση. Ε, αν υπάρχει ένα όργανο που έχει εκφράσει με ευαισθησία κι ευστοχία αυτόν τον καημό, αυτό είναι το μπουζούκι.
Ας μην "πετροβολούμε" τον συνθέτη. Απ' ό,τι φαίνεται αγαπούσε την ποίηση του συντοπίτη του Χριστιανόπουλου και θέλησε να την ντύσει με τη μουσική του. Και το έκανε με απόλυτο σεβασμό, έστω κι αν η επιτυχία του ήταν σχετική. Δεν μελοποιούνται εύκολα όλα τα ποιήματα.
Η Αιμιλία σε όλον αυτόν τον δίσκο με τις επανεκτελέσεις των τραγουδιών τούς δίνει μια διαφορετική διάσταση με τη φωνή της, σε κάποια μάλιστα εξαιρετικά επιτυχημένα.
Τέλος να πω πως εδώ γίνεται μια συνολική παρουσίαση του έργου του Κουγιουμτζή -τουλάχιστον των προσωπικών δίσκων του- και όχι επιλογή βάσει κάποιων κριτηρίων. Θεωρώ πως υπάρχουν τραγούδια του που ενώ άξιζαν δεν προσέχτηκαν όσο έπρεπε. Κι ελπίζω να τα ανακαλύψουν όσοι και όποιοι μέσα από τούτη την παρουσίαση. Αυτό είν' όλο.
Γραφεις…
Ο τρόπος που εκφραζόμαστε, όμως, οφείλει να είναι κόσμιος από σεβασμό τόσο προς το πρόσωπο του συνθέτη (κυρίως) όσο και προς το πρόσωπο του οικοδεσπότη του (όποιου) ιστολογίου.
Θαθελα να μου το υποδείξεις
Αν έγραψα κατι προσβλητικό απέναντι
στον συνθέτη η στο πρόσωπο σου
σαν οικοδέσποινα?
Μάλλον δεν είμαι ευπρόσδεκτος εδώ
Δεν πειράζει
Ευχαριστώ για την φιλοξενία μέχρι τώρα
Καλη συνέχεια
Velvet2,
αυτό το σημείο στο σχόλιό μου δεν αφορούσε εσένα προσωπικά. Λάθος κατάλαβες. Άρπαξα απλώς την ευκαιρία που μου έδωσες με το "συγγνώμη" σου για να διευκρινίσω πως οι διαφωνίες είναι δεκτές αρκεί να μην έκφράζονται με προσβλητικό τρόπο. Γενικά μιλούσα, επειδή έχω κατά καιρούς λάβει και απορρίψει σχόλια που ήταν προσβλητικά αλλά και παρεξηγήσιμα, μια και μου έδωσες την αφορμή και μάλιστα με ένα "συγγνώμη" που δεν υπήρχε κανένας λόγος να ζητηθεί, γιατί δεν είχες υποπέσει σε κανένα ολίσθημα.
Αν είχα θεωρήσει το σχόλιό σου προσβλητικό, θα το είχα πετάξει όπως εκείνα. Αντίθετα το δημοσίευσα και σου απάντησα κιόλας με μια απάντηση μακροσκελή, προχωρώντας το διάλογο μεταξύ μας, και μάλιστα συμφώνησα και μαζί σου εν μέρει. Από αυτό εσύ κατάλαβες πως δεν είσαι ευπρόσδεκτος; Ή μήπως μου άφησες ποτέ σχόλιο που δεν δημοσιεύτηκε;
Λυπάμαι για την παρεξήγηση, αλλά αν εξακολουθείς να θεωρείς πως δεν υπάρχει κάτι περισσότερο να κουβεντιάσουμε εμείς οι δυο μέσα από τα ιστολόγιά μας, όσο κι αν με θλίβει αυτό, δεν έχω τρόπο να σε πείσω για το αντίθετο.
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου