Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Όταν σε περιμένω / Σταύρος Κουγιουμτζής - Ντίνος Χριστιανόπουλος



Όταν σε περιμένω

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ποίηση: Ντίνος Χριστιανόπουλος
Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού
[Από τον δίσκο «Όταν σε περιμένω» (1979)]


Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι
ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους
Σ' αυτούς που ώρες στέκονται σε μια ουρά
πίσω από μια πόρτα ή μπροστά σ' έναν υπάλληλο
κι εκλιπαρούν με μια αίτηση στο χέρι

Σ' αυτούς που ώρες στέκονται σε μια ουρά
πίσω από μια πόρτα ή μπροστά σ' έναν υπάλληλο
κι εκλιπαρούν με μια αίτηση στο χέρι
Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι
ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους


Σημ.: Ο Σταύρος Κουγιουμτζής χρησιμοποίησε τους στίχους του ποιήματος ελαφρώς "πειραγμένους". Παρακάτω παραθέτω το ποίημα, που έχει τον τίτλο «Αναμονή»:

ΑΝΑΜΟΝΗ

Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους,
σ' αυτούς που ώρες στέκονται σε μια ουρά,
έξω από μια πόρτα ή μπροστά σ' έναν υπάλληλο,
κι εκλιπαρούν με μια αίτηση στο χέρι
για μια υπογραφή, για μια ψευτοσύνταξη.

Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι
γίνομαι ένα με τους τσακισμένους.


5 σχόλια:

Vicky Papaprodromou είπε...

Πολύ ωραίο τραγούδι αυτό, Ελένη.

Το ποίημα του Χριστιανόπουλου είναι από τα πολύ αγαπημένα μου. Ανήκει στη συλλογή «Ανυπεράσπιστος καημός» (1960). Πιστεύω ότι ο Κουγιουμτζής απέδωσε έξοχα τον λαϊκό καημό που εκφράζουν οι στίχοι του ποιητή κι ας χρειάστηκε να τους τροποποιήσει λίγο.

Το ποίημα μάλλον είναι από τα αγαπημένα των συνθετών μας αφού το μελοποίησε ξανά ο Μάνος Χατζιδάκις και το συμπεριέλαβε στα «Τραγούδια της αμαρτίας» (1996) τραγουδισμένο από τον Ανδρέα Καρακότα.

Ένα περίεργο πράγμα άκου τώρα: θα ήθελα το τραγούδι του Κουγιουμτζή με τη φωνή του Ανδρέα άνευ ειδικού λόγου και αφορμής. :-)

Ελένη Μπέη είπε...

Για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ την εκδοχή του Κουγιουμτζή (από άποψη μουσικού ύφους) σε σχέση με αυτήν του Χατζιδάκι, όσο έξοχη κι αν είναι η ματιά του τελευταίου πάνω στην ποίηση του Χριστιανόπουλου στα "Τραγούδια της αμαρτίας". Έχω την αίσθηση πως ο Κουγιουμτζής έχει πιάσει στον αέρα όλη την κοινωνική "ατμόσφαιρα" για την οποία κάνει λόγο ο Χριστιανόπουλος στην ποίησή του αλλά κι όλοι οι ποιητές της Διαγωνίου, όπως έχουμε πει πολλές φορές.

Και πώς να μην είναι αγαπημένο ποίημα των συνθετών μας αυτό, αλλά και δικό μας, καθώς υπερασπίζεται τόσο σθεναρά τον ...ανυπεράσπιστο καημό μας;

Ο Ανδρέας Καρακότας ήταν ιδανική επιλογή του Μάνου Χατζιδάκι, πιστεύω, και συμφωνώ πως και την κατά Κουγιουμτζή μελοποίηση θα την αναδείκνυε το ίδιο καλά.

Υ.Γ. Να ευχαριστήσω δημοσίως και την καλή διαδικτυακή φίλη Μαργαρίτα Πάσχου για την αμέριστη και αμεσότατη βοήθεια που μου πρόσφερε σε σχέση με το βιντεοκλίπ που συνοδεύει την ανάρτηση.
Μαργαρίτα μου, δεν θα κουραστώ να σ' ευχαριστώ θερμά.

Vicky Papaprodromou είπε...

Μα, γι' αυτό σου είπα ότι θα ήθελα τον Ανδρέα στην κατά Κουγιουμτζή εκδοχή του ποιήματος. Όχι ότι δεν υποστήριξε καλά το τραγούδι στον δίσκο του Χατζιδάκι και μάλιστα πολύ νέος τότε. Αλλά είναι θα ήθελα το τραγούδι του Κουγιουμτζή με αμιγώς σαλονικιούς συντελεστές.

Μαργαρίτα, μάλλον θα πρέπει να σ' ευχαριστούμε όλοι μας. :-)

Ελένη Μπέη είπε...

Βρε, μην φοβάσαι. Το παινεύεις παντού και παντοιοτρόπως το ...σπίτι σου. Δεν θα πέσει να σε πλακώσει. :Ρ

Vicky Papaprodromou είπε...

Ε, κι αν θελήσει να πέσει, δημοκρατία έχουμε. Ποια είμ' εγώ να το εμποδίσω; :P