Το πρώτο περιστέρι
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Γιώργος Θέμελης (προσαρμογή στίχων: Σταύρος Κουγιουμτζής)
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας & χορωδία
[Από τον δίσκο «Ηλιοσκόπιο» (1973)]
Το κοφτερό να πάει βαθιά
στο στήθος μου μαχαίρι
ο πρώτος ήλιος να φανεί
το πρώτο περιστέρι
Στέκει το ρόδο απείραχτο
προς στ' ουρανού τη χάρη
πρώτη ματιά, πρώτο φιλί
στ' αμάραντο χορτάρι
Μέσ' από ήλιους κι ουρανούς
σε βλέπω δακρυσμένη
σαν άστρο που το νότισε
λύπη συννεφιασμένη
Πέλαγα, δάση και βουνά
παίρνω σαν χελιδόνι
ποιος χωρισμός μάς χώρισε
ποια μοίρα μάς ενώνει
3 σχόλια:
Ωραιότατο!
Επική μουσική πάνω σε λυρικούς στίχους και επική ερμηνεία από τον Νταλάρα (προφανώς με βάση τις ορμήνιες του Σταύρου Κουγιουμτζή) και το αποτέλεσμα κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό.
Αν προσέξει κανείς, θα διαπιστώσει πως πρόκειται για έναν "λόγιο" τσάμικο.
Αυτό είναι το περισσότερο ακουσμένο τραγούδι απ' αυτόν τον δίσκο - τα υπόλοιπα τα "έφαγε" η αφάνεια παρά την μεγάλη αξία τους. Κρίμα, μεγάλο κρίμα.
Ναι, το συνηθίζουν οι συνθέτες μας να καταφεύγουν στα παραδοσιακά μας ακούσματα. Ουδόλως λόγιος είναι αυτός ο τσάμικος. Καθαρόαιμος είναι. Γι' αυτό μίλησα για επική μουσική. Και είναι πολύ εντυπωσιακή αυτή η επιλογή του Κουγιουμτζή γιατί μελοποιεί τους στίχους αλλά δεν τους αφήνει να γίνουν μελό. :-)
Η αφάνεια είναι η μοίρα των σημαντικών ακουσμάτων ή γραπτών. Ωστόσο, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα από τα καλύτερα έργα του Κουγιουμτζή τον καιρό που οι παρέες μπορούσαν ακόμα να δώσουν σπουδαία πράγματα σ' αυτή τη χώρα. Κι εδώ έχουμε μια δυνατή παρέα: Θέμελη, Σταύρο Κουγιουμτζή, Αιμιλία Κουγιουμτζή, Γιώργο Νταλάρα (τον καιρό που ακόμα ήξερε ή μάλλον ήθελε ν' ακούει τους άλλους πιο πολύ απ' ό,τι να τον ακούνε) και ποιος ξέρει πόσους σημαντικούς μουσικούς και τεχνικούς για να βγει αυτός ο εξαιρετικός δίσκος.
Δημοσίευση σχολίου