Ένας κόμπος η χαρά μου
Μουσική - στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
[Από τον δίσκο «Όταν ανθίζουν πασχαλιές» (1971)]
Άσε με πάλι να σου πω
για χρόνια περασμένα
για τα τραγούδια π' αγαπώ
τα παραπονεμένα
Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως αν θα 'ρθεις
στάλα-στάλα θα σ' τη δώσω
για να δροσιστείς
Άσε με πάλι να ρωτώ
ο χρόνος τι θα φέρει
ο ήλιος και ο κεραυνός
μου στήσανε καρτέρι
Ένας κόμπος η χαρά μου
κι όμως αν θα 'ρθεις
στάλα-στάλα θα σ' τη δώσω
για να δροσιστείς
6 σχόλια:
"Ένας κόμπος η χαρά μου"...ό,τι πιο τρυφερό μπορεί ν' αφήσει το μελάνι στο χαρτί.
Καλημέρα Νερένια φιλενάδα μου !
Ναι, γαλάζιο μεδουσάκι. Ένα απόσταγμα τρυφεράδας είναι τούτο το τραγούδι. Τον Κουγιουμτζή τον αγαπώ πολύ για όλα όσα έγραψε. Για κάτι τέτοια όμως τον λατρεύω.
Αυτό ίσως είναι το δεύτερο διαμάντι που ψάχναμε. :-)
Αυτό είναι το δεύτερο διαμάντι που ψάχναμε. Χωρίς "ίσως". [Δεν το πρόβλεψα πως θα τα μάντευες εκείνα τα τραγούδια που εγώ ονομάζω διαμάντια του δίσκου;]
Από τα πολύ αγαπημένα (και πολύ συγκινητικά πιστεύω) τραγούδια μας...
Juanita,
έτσι όπως τα λες είναι. Και χάρηκα που το τραγούδι αυτό είχε απήχηση και στις νεώτερες γενιές μετά τη διασκευή και επανεκτέλεσή του από τον Μπάμπη τον Στόκα μετά του πρώτου διδάξαντος, βεβαίως βεβαίως.
Δημοσίευση σχολίου