Τώρα που θα φύγεις
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
[Από τον δίσκο «Μικρές πολιτείες» (1974)]
Τώρα που θα φύγεις
πάρε μαζί σου για φυλαχτό
μυρτιά και πικροδάφνη
και της Φραγκογιαννούς τα πάθη.
Και στρώσε τη ζωή σου
μ' αγρύπνια και μαράζι
για του καιρού τ' αγιάζι
και για την αμοιβή σου
νερό τού παραδείσου θα γινώ.
Τώρα που θα φύγεις
πάρε μαζί σου και τον Χριστό.
Στη Ρηνιώ μου,
που έφυγε πέρα στη Σαμοθράκη του βορρά.
Θυμάσαι; Πόσα χρόνια πάνε που το τραγουδούσαμε στα διαλείμματα; Ποιους αποχωρισμούς προσπαθούσαμε να ξορκίσουμε εν αγνοία μας τότε; Πόσους ξορκίσαμε τελικά;
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
Τώρα που θα φύγεις / Σταύρος Κουγιουμτζής - Μάνος Ελευθερίου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Δεν ξορκίζονται οι (απο)χωρισμοί, Λενάκι. Ούτε με τραγούδια ούτε με σκέψεις ούτε με λόγια, δυστυχώς.
Πάλι έχουμε ένα εντυπωσιακό δείγμα γραφής του Ελευθερίου εδώ, ε;
Δεν ξορκίζονται, Βίκυ, αλλά όταν είσαι 16 χρονών δεν το έχεις πάρει ακόμα αυτό το μάθημα. Άσχετα αν είναι φορές που αμφισβητώ κατά πόσο έχω μεγαλώσει από τότε. :)
Ναι, οι στίχοι είναι υπέροχοι.
Υ.Γ. Να σου εξομολογηθώ κάτι χωρίς να βάλεις τις φωνές; Εγώ τώρα πια το σκέφτομαι και γελάω. Δεν την ξέραμε τη Φραγκογιαννού τότε ακόμη και δεν καταλαβαίναμε τι ακριβώς έλεγε ο Νταλάρας εκεί. Ακόμα έχω το ...ραβασάκι τής φίλης μου της Ρηνιώς με τα λόγια. Στο σημείο εκείνο υπάρχει: φραγκόγια... Ναι, αποσιωπητικά. Ρωτώντας, ρωτώντας, μάθαμε και τη Φραγκογιαννού. Του χρωστώ του Μάνου Ελευθερίου τη γνωριμιά μου με το Σκιαθίτη.
Ε, και γιατί να βάλω τις φωνές; Σάμπως πρώτη φορά θα 'ναι που διαπιστώνω ότι τα περίπου συνομήλικά μου Αθηναιάκια ξέραν λιγότερα από εμάς τους βόρειους στα νιάτα τους;
Σε αναπαράσταση του αμερικανικού εμφυλίου θες να με εμπλέξεις; Ακούς τα Αθηναιάκια και τα Θεσσαλονικιωτόπουλα (τι είπα πάλι!) Σημασία έχει να τα μαθαίνει κανείς κάποια βασικά πράγματα. Κι εμείς ευτυχώς δεν αργήσαμε πια και τόοοοσο.
Άσε που στατιστικά μιλώντας εσύ από κει κι εμείς από δω δεν είμαστε επαρκές δείγμα για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.
Είμαστε γιατί τα ίδια θα λέμε πάλι; Αφού είμαστε μεγάλη ομάδα και μετράμε για 10 (μην πω για 16 μαζί με τους αναπληρωματικούς).
Κι αν δεν ήμασταν μάγκες εμείς τα Θεσσαλονικιωτόπουλα, εσύ γιατί κάνεις αφιέρωμα στον πατριώτη μου; :-)
Ο πατριώτης σου είναι πάσης Ελλάδος πια.
Και δεν κοιτώ εγώ καταγωγές και τέτοια. Πολύ κακώς γιατί θα 'χα τώρα πρόχειρο κάνα όνομα αθηναίικο να σου πω κι εγώ, αλλά ...
Να υποθέσω πως αν ο Τσιτσάνης (άλλος πάσης Ελλάδος αυτός) δεν πέρναγε απ' τη Θεσσαλονίκη θα 'ταν λιγότερο μάγκας ως Τρικαλινός; Ή δεν θα του έκανες αφιέρωμα; Ουφ πια!
Υ.Γ. Τη θεωρία περί Τσιτσάνη και Θεσσαλονίκης τη βλέπω να 'ρχεται με βήμα ταχύ. :)))
Ώρες ώρες βλέπεις καλά. Δεν μπορώ να πω.
Τώρα θες να σε στείλω στο Translatum να δεις τα τραγούδια που έγραψε ο Τσιτσάνης στη Θεσσαλονίκη ή να σου τα παραθέσω από το βιβλίο του Χριστιανόπουλου; Δεν θες μάλλον.
Και θες να σου αραδιάσω τους μεγάλους Θεσσαλονικιούς της μουσικής; Δεν θες μάλλον.
Μπα, την έχω κάνει τη βόλτα μου από εκεί. Γι' αυτό το είπα.
Νίκησες.
Τώρα που θα φύγεις, λοιπόν, να τα θυμάσαι όλα τούτα και να μην παλεύεις μαζί μου. :-)
Καλάααααα :)))
Φοβού τους Μακεδόνες και δώρα φέροντες. Κοινώς, το φόβο μου να 'χεις. :P
Θα σε φοβηθώ από αύριο. Τώρα νυστάζω. :)))
Δημοσίευση σχολίου