Τούτο το φθινόπωρο ήρθε εξόχως γεναιόδωρο... Φέρνει μαζί του μνήμες-χαρές, μνήμες-πληγές αλλά και μνήμες από μελλούμενα.
James Blunt, "Cry"
(από το άλμπουμ "Back to Bedlam", 2005)
I have seen peace, I have seen pain
Resting on the shoulders of your name
Do you see the truth through all their lies?
Do you see the world through troubled eyes?
And if you want to talk about it anymore,
Lie here on the floor and cry on my shoulder.
I'm a friend
I have seen birth, I have seen death
Lived to see a lover's final breath
Do you see my guilt?
Should I feel fright?
Is the fire of hesitation burning bright?
And if you want to talk about it once again,
On you I depend.
I'll cry on your shoulder.
You're a friend.
You and I have lived through many things.
I'll hold on to your heart
I wouldn't cry for anything,
But don't go tearing your life apart.
I have seen fear, I have seen faith.
Seen the look of anger on your face.
And if you want to talk about what will be,
Come and sit with me
And cry on my shoulder.
I'm a friend.
And if you want to talk about it anymore,
Lie here on the floor
And cry on my shoulder once again.
Cry on my shoulder
I'm a friend.
15 σχόλια:
Η φιλία, ένα απ' τα δυσεύρετα της εποχής, όπως η αγάπη, το συναίσθημα, η αλήθεια, η διάρκεια, η ποιότητα, οι αξίες...
Καλό σου μεσημέρι αγαπητή φίλη...
@ Διάττοντα,
περιορίζομαι να συμφωνήσω μαζί σου. Νιώθω μικρή για να μιλήσω για ένα τόσο μεγάλο αγαθό σαν τη φιλία.
Καλό απόγευμα και σ' εσένα!
Πολύ τραγουδάρα φιλενάδα!
Όντως ο φιλικός ώμος, πολύτιμος! Ότι πολυτιμότερο... ;)
@ Μαριάννα,
όποιος δεν το 'χει ζήσει μόνο δεν το ξέρει. Εγώ είμαι από τους ευλογημένους που το ξέρουν καλά. Και δεν ξέρω τι είναι πολυτιμότερο: να προσφέρεις τον ώμο ή να σου προσφέρεται... τείνω προς το πρώτο.
ένα ωραίο ήσυχο τραγούδι απο μια φωνή που του αξίζει...
Καλό βράδυ Νερένια μου !
@Tsouxtra,
ένα από τα πολλά ωραία που έχουν γραφτεί για την ομορφιά της φιλίας. ;-)
Καληνύχτα σου!
Πέρασαν χρόνια για να καταλάβω ότι φίλος είναι αυτός που έχει πρόβλημα και αποτείνεται σ' εσένα. Θέλει κότσια και λιώσιμο του εγωισμού σου για να ξεβρακωθείς στον άλλο και να του πεις ότι δεν μπορείς να τα καταφέρεις μόνος σου.
Και τότε ένιωσα ευλογημένη που έχω μερικούς ανθρώπους μπροστά στους οποίους μπορώ να ξεγυμνωθώ. Άλλοι (οι πιο πολλοί) δεν έχουν κανέναν.
ωραιος ο τζαιημς μπλαντ..
φιλια; υπαρχει;)
@ αγκαλιές του φεγγαριού,
ως προς τον James Blunt συμφωνούμε.
Ως προς την ερώτησή σου, αν δεν είναι ρητορική, τι να πω; Εγώ λέω, ξέρω, πως υπάρχει. Το 'χα ζήσει και το ζω. Αλλά την έχουμε φορτώσει οι άνθρωποι και με υπερβολικές προσδοκίες σε βαθμό μόνοι μας να την καθιστούμε συχνά ανέφικτη. Θέλει πρώτα τσαλάκωμα του εγωισμού σου για ν' ανθίσει, και στις μέρες μας λίγοι το κάνουμε αυτό.
Άσε που συχνά τη συγχέουμε με την απλή γνωριμία. Εγώ καταλαβαίνω την ποιότητα του ανθρώπου από την ευκολία με την οποία "βαφτίζει" κάποιον φίλο του. Μα αν δε γδαρθούν ψυχές (ενίοτε και δέρματα) εκατέρωθεν, φιλία δε λογίζεται. Αυτό είναι που την καθιστά σπάνια και ακριβή και πολύτιμη σχέση.
@ Βικούλα,
είναι όντως ευλογία και μεγάλη περιουσία, αμύθητη, να έχεις έστω και έναν τέτοιον άνθρωπο δίπλα σου.
Να τους προσέχεις - είμαι βέβαιη ότι το κάνεις.
Κι εκείνοι να με προσέχουν, ε;
Εξυπακούεται.
Ε, ναι, αλλά καλά θα κάνουμε να το λέμε κιόλας να μην ξεχνιόμαστε. :-)
Λέω ότι η ζωή είναι για να μοιράζεται... αλλιώς δεν έχει τόσο αξία και ουσία... έτσι γεννιούνται οι φιλίες στα δύσκολα και ίσως και στα εύκολα...
Φιλί
@ Οδοιπόρε,
ναι, η ζωή είναι για να μοιράζεται...
Και γι' αυτό εκ των πραγμάτων σκορπάμε κομμάτια μας κάθε μέρα από δω κι από κει. Άλλα τα χαρίζουμε, άλλα μας τα παίρνουν, άλλα τ' ανταλλάσσουμε...
Θα μοιραστώ μια ειλικρινή καλημέρα π.χ. με το γείτονα, θα μοιραστώ τον προβληματισμό μου με το συνάδελφό μου, θα συμπαρασταθώ στον άγνωστο που θα τύχει να χρειαστεί τη βοήθειά μου στο δρόμο... αλλά χρειάζονται άλλα πράγματα για να τους ονομάσω "φίλους μου".
Δημοσίευση σχολίου