Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Φθινόπωρο



Φθινόπωρο

Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Τραγούδι: Πάνος Γαβαλάς - Ρία Κούρτη


Σαν δεις βαρύ τον ουρανό
περίμενε χαλάζι
καρδιές που μίλησαν πικρά
τις τρώει το μαράζι

Σαν φθάσει το φθινόπωρο
περίμενε χειμώνα
τα μάτια που δακρύσανε
γοργά θα μείνουν μόνα

Σαν δεις βοριά στην πόρτα σου
λόγια πικρά να λέει
είν' η αγάπη που 'φυγε
και στην καρδιά σου κλαίει

Η φωτο είναι από το deviantart

________________

Δεν είναι από εκείνα τα τραγούδια που κάνουν κρότο. Το θυμήθηκα, γιατί εδώ και λίγη ώρα ρίχνει ένα φοβερό χαλάζι. Αύριο θα πρέπει να γιατροπορέψω τα λουλουδάκια μου.

13 σχόλια:

Διάττων είπε...

Στίχοι του Ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου που συχνά, και για βιοποριστικούς λόγους, γινόταν και στιχουργός. Κι εμένα μ' έχουν αγγίξει πάρα πολλά τραγουδια που δεν έχουν κάνει ντόρο... Το ξέρεις κι εσύ πως δεν έχει σημασία αυτό...

Καλό μεσημέρι...

Ανώνυμος είπε...

Δασκάλα μου πέρασα να σου πώ μια καλησπέρα.

μαριάννα είπε...

Είναι τόσο η αγαπημένη μου εποχή και έχει τόσο πολύ εμπνεύσει τους δημιουργούς, που κάθε φορά που βλέπω μια ανάρτηση με εικόνες, ποίηση ή τραγούδια, χαίρομαι σαν μικρό παιδί. :)
Χαλάζι ε; Ελπίζω να μην κάνει ζημιές. Λατρεύω τη βροχή σε κάθε μορφή της, απαλή, καταιγίδα και γενικά κάθε μορφή, αλλά λυπάμαι πολύ για τις ζημιές, που πια είναι αναμενόμενες μετά τις φωτιές παντού.

Καλησπέρα και καλή βδομάδα!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

υπέροχα φθινοπωρινό τραγούδι
και το τρομερό ζεύγος Γαβαλάς- Κούρτη...
και οι στίχοι του Χριστοδούλου
πόσο αμετάκλητα προμηνύουν τη φθορά...

κι εγώ που πέρασα απλώς να πω, ότι η δραστηριότητα με το μαγισσάκι σήμερα πήγε τέλεια, μαγεύτηκα από το άκουσμά του...

Ελένη Μπέη είπε...

@ Διάττοντα,
εγώ το ξέρω πολύ καλά. Χαχαχα εδώ κάνουν ντόρο απαίσια έως και αισχρά τραγούδια. Ενώ τούτο εδώ είναι απλό στα λόγια αλλά υπέεεεροχο μινοράκι.

Ελένη Μπέη είπε...

@Θαλασσοκράτορα,
και πολύ καλά έκανες. Με παίρνει η ώρα να την ανταποδώσω.

Ελένη Μπέη είπε...

@Μαριάννα,
ήταν ψιλό χαλάζι, όχι σαν τα περσινά κυπαρισσόμηλα... Όμως φυσούσε και τόσο δυνατά που αν δεν είχα προλάβει να κλείσω τα τζάμια, ακόμα νερά θα μάζευα.

Ελένη Μπέη είπε...

@μωβ (θα βγουν και τα μωβ κυκλάμινα όπου να 'ναι),
αλήθεια το δοκίμασες; Χαίρομαι τόσο! Άρεσε στα πιτσιρίκια; Πέρασαν καλά;

Vicky Papaprodromou είπε...

Τι έγινε, νεροκόριτσο, μερακλωθήκαμε πρωινιάτικα; Καλή είσαι κι εσύ. Ως και σ' αυτό μοιάζουμε.

Ξέρεις, χρόνια ολόκληρα είχα μεγάλη απορία πώς θα ήταν η φωνή τής Ρίας Κούρτη αν την άκουγα χωρίς τον Γαβαλά. Αξιώθηκα να την ακούσω μόνη της μόλις πριν καναδυό χρόνια στην εκπομπή «Στην υγειά μας» και ομολογώ ότι με συγκλόνισε.

Για τον Χριστοδούλου τι να πω; Ως στιχουργός μάς χάρισε ορισμένα από τα καλύτερα τραγούδια του 20ού αιώνα. Οι σπουδαίοι στίχοι δεν έχει σημασία για ποιον λόγο γράφονται. Σημασία έχει που περνάνε στα χείλια και στο μυαλό τού κόσμου για χρόνια. Μακάρι να συνέβαινε το ίδιο και με όλα τα σπουδαία ποιήματα.

Ελένη Μπέη είπε...

@Βίκυ μου,
μη μου θυμώσεις, αλλά η μουσική είναι πιο πάνω απ' τα λόγια... είναι διεθνής γλώσσα, απευθύνεται στην ψυχή χωρίς την παρέμβαση της λογικής... τη νιώθεις χωρίς την ανάγκη να την καταλάβεις. Αλλά να είναι μουσική, όχι ντάμπα ντούμπα.

Όσο για τη Ρία Κούρτη που λες, κι εγώ στην εκπομπή αυτή την είδα και τα ίδια έπαθα. Καθώς και με τη Βούλα Γκίκα. Αλλά για να λέμε την αλήθεια, δεν είναι δυνατόν να βγάζεις δεύτερες φωνές ιδανικά και να μην είσαι πολλών καρατίων τραγουδιστής. Χώρια που οι άνθρωποι τότε που μεσουρανούσαν στο τραγούδι είχαν φωνή, δεν παρήγαγαν απλώς ήχους, όπως μου έλεγε ο Σιδερής Πρίντεζης (ο παραγωγός του Δεύτερου της ΕΡΑ) σε μια συνομιλία μας πριν μερικά χρόνια. Γι' αυτό και ξεχωρίζονται. Ενώ τώρα ακούς ένα τραγούδι (που λέει ο λόγος) και δεν ξέρεις ποια είναι η τραγουδίστρα, όλες ίδιες ακούγονται.

Artanis είπε...

καλημέρα Νερένια...Ωραία επιλογή το τραγουδάκι αυτό...
Καλή σχολική χρονια και καλό φθινόπωρο επίσης...
σε φιλώ...

Vicky Papaprodromou είπε...

Αυτός είναι κι ο δικός μου καημός. Ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω τις πιο πολλές φωνές σήμερα.

Άμα τύχει αυτό το χειμώνα στην Αθήνα, θα πάμε μαζί ν' ακούσεις μια σπουδαία δεύτερη φωνή - αντρική αυτή τη φορά. Ήδη έχουν κάτι αυτή τη βδομάδα (Παρασκευή-Σάββατο), αλλά δεν μπορώ εγώ να κατέβω. Είμαι σίγουρη πως η «εκδήλωση» θα επαναληφθεί αρκετές φορές μέσα στη χρονιά.

δασκάλα Ε17 είπε...

και για του λόγου το αληθές μπες και δες την πρώτη ανάρτηση της e-τάξης μας...
όσο για τα κυκλάμινα είναι το αγαπημένο μου λουλούδι, αφού κι αυτά του νιόμβρη είναι...