Η ζεστή βελούδινη φωνή της Maria del Mar Bonet για περισσότερα από σαράντα χρόνια ξελογιάζει το κοινό όπου κι αν έχει τραγουδήσει.
Γεννημένη στη Μαγιόρκα της Ισπανίας το 1947, από τα παιδικά της χρόνια έμαθε τα τραγούδια των Βαλεαρίδων Νήσων. Μολονότι σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών, τελικά αφιερώθηκε στο τραγούδι. Το 1967 με την άφιξή της στη Βαρκελώνη, άρχισε να τραγουδά με τους Els Setze Jutges, ένα σημαντικό γκρουπ Καταλανών συνθετών και τραγουδιστών. Εδώ γνώρισε την παραδοσιακή μουσική της Καταλωνίας και ηχογράφησε τον πρώτο της δίσκο με τέσσερα λαϊκά τραγούδια της Μινόρκα.
Το 1968 χτυπήθηκε από τη λογοκρισία του καθεστώτος του Φράνκο και της απαγορεύτηκε να τραγουδά ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια της, το Que volen aquesta gent? (What do these people want?), ωστόσο κατάφερε να προστεθεί το όνομά της στους εκπροσώπους του μεσογειακού τραγουδιού.
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ξεκίνησε τις εμφανίσεις της στο εξωτερικό σε χώρες όπως η Γαλλία, η Αγγλία και η Δανία αλλά στη μετέπειτα πορεία της καριέρας της επισκέφθηκε ακόμη την Ελβετία, τη Βενεζουέλα, το Μεξικό, την Πορτογαλία, την Πολωνία, την Ιταλία, τη Σουηδία, τη Γερμανία, την Τυνησία, την Τουρκία, τη Βραζιλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την πρώην ΕΣΣΔ, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.
Γεννημένη στη Μαγιόρκα της Ισπανίας το 1947, από τα παιδικά της χρόνια έμαθε τα τραγούδια των Βαλεαρίδων Νήσων. Μολονότι σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών, τελικά αφιερώθηκε στο τραγούδι. Το 1967 με την άφιξή της στη Βαρκελώνη, άρχισε να τραγουδά με τους Els Setze Jutges, ένα σημαντικό γκρουπ Καταλανών συνθετών και τραγουδιστών. Εδώ γνώρισε την παραδοσιακή μουσική της Καταλωνίας και ηχογράφησε τον πρώτο της δίσκο με τέσσερα λαϊκά τραγούδια της Μινόρκα.
Το 1968 χτυπήθηκε από τη λογοκρισία του καθεστώτος του Φράνκο και της απαγορεύτηκε να τραγουδά ένα από τα πιο δημοφιλή τραγούδια της, το Que volen aquesta gent? (What do these people want?), ωστόσο κατάφερε να προστεθεί το όνομά της στους εκπροσώπους του μεσογειακού τραγουδιού.
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ξεκίνησε τις εμφανίσεις της στο εξωτερικό σε χώρες όπως η Γαλλία, η Αγγλία και η Δανία αλλά στη μετέπειτα πορεία της καριέρας της επισκέφθηκε ακόμη την Ελβετία, τη Βενεζουέλα, το Μεξικό, την Πορτογαλία, την Πολωνία, την Ιταλία, τη Σουηδία, τη Γερμανία, την Τυνησία, την Τουρκία, τη Βραζιλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την πρώην ΕΣΣΔ, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.
Το 1992 της απονεμήθηκε από την κυβέρνηση της Καταλωνίας το Εθνικό Βραβείο, γιατί κατέστησε δημοφιλή την καταλανική λαϊκή μουσική.
Το 1993 παρουσίασε την "Ελλάδα του Θεοδωράκη (La Grecia de Theodorakis)", που ηχογραφήθηκε υπό τον τίτλο El-Las, Maria del Mar Bonet canta Theodorakis κι έγινε η αφετηρία μιας σταθερής φιλίας και σποραδικής συνεργασίας των δύο μέχρι σήμερα.
Έχει εμφανιστεί σε ζωντανές συναυλίες στην Ισπανία με τη Μαρία Φαραντούρη και τη Νένα Βενετσάνου. Στην Ελλάδα εμφανίστηκε το 2001 στο φεστιβάλ Woomad και το 2003 στο φεστιβάλ Νάξου.
4 σχόλια:
Φωνή που ξυπνά τις αισθήσεις... τις μνήμες... που τραγουδά για όλα αυτά που αγγίζει η ψυχή...
Εγώ λέω οτι δεν την ήξερα μέχρι που διάβασα την ανάρτηση αυτή Νερένια φιλενάδα μου ! Πολύ ωραία φωνή και φυσικά θα την ψάξω...
Φιλιά και καλήν αντάμωσην καθ' ότι και διότι ήρθε η ώρα η καλή για διακοπές !
@ Οδοιπόρε,
έχεις δίκιο. Η ίδια της η φωνή αγγίζει την ψυχή. Την πρωτάκουσα να ερμηνεύει μαζί με τη Νένα Βενετσάνου το "Ξενιτεμένο μου πουλί" και λιγώθηκε η ψυχή μου.
Μέσα στον ηχητικό ορυμαγδό που μας περιβάλλει τέτοιες φωνές και προσωπικότητες είναι βάλσαμο.
Να 'σαι καλά και καλώς ήρθες στα ...νερά μου.
@ Τσούχτρα μου,
χαίρομαι που σου τη σύστησα. Είμαι σίγουρη πως θα σου αρέσει και θα σε συγκινήσει.
Να χαρείς τα νερά που θα βρεθείς και τα νερά πάσης φύσεως γενικώς ;)
Δημοσίευση σχολίου