Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

James Kavanaugh, Will You Be My Friend?




Carole King, You've Got a Friend
Δίσκος: Tapestry (1971)



Will You Be My Friend?


Will you be my friend?
There are so many reasons why you never should:
I'm sometimes sullen, often shy, acutely sensitive,
My fear erupts as anger, I find it hard to give,
I talk about myself when I'm afraid
And often spend a day without anything to say.
But I will make you laugh
And love you quite a bit
And hold you when you're sad.

I cry a little almost every day
Because I'm more caring than the strangers ever know,
And, if at times, I show my tender side
(The soft and warmer part I hide)
I wonder,
Will you be my friend?

A friend
Who far beyond the feebleness of any vow or tie
Will touch the secret place where I am really I,
To know the pain of lips that plead and eyes that weep,
Who will not run away when you find me in the street
Alone and lying mangled by my quota of defeats
But will stop and stay - to tell me of another day
When I was beautiful.

Will you be my friend?
There are so many reasons why you never should:
Often I'm too serious, seldom predictably the same,
Sometimes cold and distant, probably I'll always change.
I bluster and brag, seek attention like a child.
I brood and pout, my anger can be wild,
But I will make you laugh
And love you quite a bit
And be near when you're afraid.

I shake a little almost every day
Because I'm more frightened than the strangers ever know
And if at times I show my trembling side
(The anxious, fearful part I hide)
I wonder,
Will you be my friend?

A friend
Who, when I fear your closeness, feels me push away
And stubbornly will stay to share what's left on such a day,
Who, when no one knows my name or calls me on the phone,
When there's no concern for me - what I have or haven't done -
And those I've helped and counted on have, oh so deftly, run,
Who, when there's nothing left but me, stripped of charm and subtlety,
Will nonetheless remain.

Will you be my friend?
For no reason that I know
Except I want you so.


**************


Πηγή για το ποίημα: εδώ. Παραθέτω και την ελεύθερη απόδοση που έκανε η Άννυ Λιγνού και βρήκα εδώ. Έχω βέβαια κάποιες μικρούλες ενστάσεις ως προς την απόδοση. Μία από αυτές αφορά τον τίτλο που επαναλαμβάνεται ως στίχος πολλές φορές μέσα στο ποίημα. Εγώ θα προτιμούσα το «Θα γίνουμε φίλοι;» που το θεωρώ πιο κοντά εννοιολογικά σ' αυτό που θέλει να πει ο ποιητής. Αλλά μπορεί να κάνω και λάθος. Ας είναι. Δεν κάνει και τόσο μεγάλη διαφορά και δεν αφαιρεί τίποτε σημαντικό από την ομορφιά του ποιήματος.


Θα είμαστε φίλοι;


Θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι που δεν θα έπρεπε ποτέ να το δεχτείς
Συχνά παραείμαι ντροπαλός κι αγέλαστος, ιδιαίτερα ευαίσθητος
Ο φόβος μου ξεσπάει σαν οργή
μου είναι τόσο δύσκολο να αφεθώ, να χαλαρώσω
Μιλάω όλο για μένα όταν φοβάμαι
κι άλλοτε πάλι, πάνε μέρες χωρίς τίποτα να πω
Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάω
Κι όταν λυπάσαι θα σε έχω αγκαλιά

Κλαίω λιγάκι σχεδόν κάθε μέρα
γιατί με νοιάζει πιο πολύ απ’ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοι
Κι όταν καμιά φορά αποκαλύψω την τρυφερή πλευρά μου
(το πιο ζεστό και μαλακό κομμάτι που όλο κρύβω)
Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι;

Ένας φίλος που πέρα από αδυναμίες κι όρκους
Θα αγγίξει το μυστικό, κρυφό μου μέρος, εκεί που είμαι πράγματι εγώ
Θ’ αναγνωρίσει πως πονώ στα δακρυσμένα μάτια και στα χείλη
Και δεν θα πάρει δρόμο όταν με δει
πεσμένο κάτω απ' τις προσωπικές μου ήττες
Αλλά θα σταματήσει και θα μείνει για να μου πει για τον καιρό
που ήμουν κάποτε όμορφος κι εγώ

Θα είμαστε φίλοι;
Υπάρχουν τόσοι λόγοι που δεν θα 'πρεπε ποτέ να το δεχτείς
Συχνά παραείμαι σοβαρός, δεν ξέρεις από μένα τι να περιμένεις
Άλλες φορές ψυχρός κι απόμακρος κι όλο μου φαίνεται θ’ αλλάζω και θ' αλλάζω
Καυχιέμαι, κοκορεύομαι, σαν το παιδί την προσοχή ζητάω
παίρνω φωτιά, έχω άγριο θυμό
Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάω
Κι όταν φοβάσαι θα σε παίρνω αγκαλιά

Κλονίζομαι λιγάκι κάθε μέρα
Γιατί φοβάμαι πιο πολύ απ΄ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοι
κι αν κάποτε την τρομαγμένη μου πλευρά αποκαλύψω
(το αγωνιώδες φοβισμένο μου κομμάτι που όλο κρύβω)
Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι;

Ένας φίλος που όταν φοβάμαι την κοντινή επαφή και τονε διώχνω
Πεισματικά αυτός θα μένει στο πλευρό μου
Να μοιραστεί ό,τι περίσσεψε από μια τέτοια μέρα
Όταν κανείς δεν θα θυμάται το όνομά μου, όταν κανένας στο τηλέφωνο δεν θα με καλέσει
Όταν κανείς για μένα δεν θα ανησυχήσει αν έχω τίποτα ή δεν έχω
Κι αυτοί που έχω βοηθήσει κι υπολόγιζα τόσο επιδέξια θα τρέξουνε μακριά μου
Ένας φίλος που τίποτα δικό μου όταν δεν θα έχει απομείνει
ούτε η γοητεία ούτε η λεπτότητα ούτε οι τρόποι
παρ’ όλα αυτά θα παραμείνει ωστόσο

Θα είμαστε φίλοι;
Δεν έχω λόγο σοβαρό
Απλά μονάχα σ' το ζητώ

________________


Σημείωση: Για τον ποιητή δείτε εδώ.


Δεν υπάρχουν σχόλια: