Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Οδυσσέας Ελύτης, Ηλικία της γλαυκής θύμησης

Οδυσσέας Ελύτης, Στη θαλασσοσπηλιά (1978), κολλάζ


[Από την ενότητα Η θητεία του καλοκαιριού]

Ηλικία της γλαυκής θύμησης


Ελαιώνες κι αμπέλια μακριά ως τη θάλασσα
Κόκκινες ψαρόβαρκες πιο μακριά ως τη θύμηση
Έλυτρα χρυσά του Αυγούστου στο μεσημεριάτικο ύπνο
Με φύκια ή όστρακα. Κι εκείνο το σκάφος
Φρεσκοβγαλμένο, πράσινο, που διαβάζει ακόμη στην ει-
ρήνη του κόλπου των νερών  Έχει ο Θεός


Περάσανε τα χρόνια φύλλα ή βότσαλα
Θυμάμαι τα παιδόπουλα, τους ναύτες που έφευγαν
Βάφοντας τα πανιά σαν την καρδιά τους
Τραγουδούσαν τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα
Κι είχαν ζωγραφιστούς βοριάδες μες στα στήθια.


Τι γύρευα όταν έφτασες βαμμένη απ' την ανατολή του ήλιου
Με την ηλικία της θάλασσας στα μάτια
Και με την υγεία του ήλιου στο κορμί — τι γύρευα
Βαθιά στις θαλασσοσπηλιές μες στα ευρύχωρα όνειρα
Όπου άφριζε τα αισθήματά του ο άνεμος
Άγνωστος και γλαυκός, χαράζοντας στα στήθια μου το πελαγίσιο του έμβλημα


Με την άμμο στα δάχτυλα έκλεινα τα δάχτυλα
Με την άμμο στα μάτια έσφιγγα τα δάχτυλα
Ήτανε η οδύνη —
Θυμάμαι ήταν Απρίλης όταν ένιωσα πρώτη φορά το ανθρώπινο βάρος σου
Το ανθρώπινο σώμα σου πηλό κι αμαρτία
Όπως την πρώτη μέρα μας στη γη
Γιόρταζαν τις αμαρυλλίδες — Μα θυμάμαι πόνεσες
Ήτανε μια βαθιά δαγκωματιά στα χείλια
Μια βαθιά νυχιά στο δέρμα κατά κει που χαράζεται παντοτινά του ο χρόνος


Σ' άφησα τότες


Και μια βουερή πνοή σήκωσε τ' άσπρα σπίτια
Τ' άσπρα αισθήματα φρεσκοπλυμένα επάνω
Στον ουρανό που φώτιζε μ' ένα μειδίαμα.


Τώρα θα 'χω σιμά μου ένα λαγήνι αθάνατο νερό
Θα 'χω ένα σχήμα λευτεριάς ανέμου που κλονίζει
Κι εκείνα τα χέρια σου όπου θα τυραννιέται ο Έρωτας
Κι εκείνο το κοχύλι σου όπου θ' αντηχεί το Αιγαίο.


Από τη συλλογή Προσανατολισμοί (1939) του Οδυσσέα Ελύτη 


______________________


Πηγή για την εικόνα: εδώ


8 σχόλια:

Vicky Papaprodromou είπε...

Καλά που μύρισε άνοιξη και βγήκε επιτέλους από τη χειμερία νάρκη του ο νυσταλέος Μικρός Ναυτίλος. [Σαν τ' αρκουδάκια του Αρκτούρου. :-)]

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα.
Την άνοιξη τη φέρνετε κι εσείς, με τις υπέροχες αναρτήσεις σας.
Πολύ όμορφο καλωσόρισμα του μήνα.
Να είστε καλά ακριβοθώρητες!
Καλή δύναμη!

Ελένη Μπέη είπε...

Ακόμα νυστάζει ο Μικρός Ναυτίλος, Βίκυ. Αλλά πού θα πάει; Θα ξυπνήσει καλά όπου να 'ναι. :-)

Ελένη Μπέη είπε...

Καλησπέρα, οικοδόμε. Σ' ευχαριστούμε πολύ. Καλό μήνα και καλή άνοιξη ας έχουμε όλοι!

evelina είπε...

Κάθε τέλος είναι και μια αρχή!

Κάθε σταύρωση και μια ανάσταση!

Εύχομαι από καρδιάς

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Ελένη μου, ήταν πολύ βαρύς αυτός ο χειμώνας, όπως φαίνεται τελικά! Ξυπνάμε όμως σιγά σιγά, κι ας είμαστε ακόμη στα τεντώματα ;)
Πέρασα να σου ευχηθώ κι από εδώ Καλή Ανάσταση, όπως η ψυχή σου την ποθεί!
Με το φιλί της Αγάπης σε χαιρετώ

Ελένη Μπέη είπε...

@ evelina,

ο Μικρός Ναυτίλος σ' ευχαριστεί πολύ και σου εύχεται με τη σειρά του χρόνια πολλά.

Ελένη Μπέη είπε...

@ Υπατία μου,

μακάρι "τα τεντώματα" να μην κρατήσουν πολύ. Ανάγκη πάσα να ξυπνήσουμε για τα καλά και να επαγρυπνούμε στο εξής. Σε μια εποχή προδοτική ένα φιλί αγάπης είναι ευπρόσδεκτο. Χρόνια μας πολλά!