Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Φύγανε τα χρόνια / Σταύρος Κουγιουμτζής - Άκος Δασκαλόπουλος



Φύγανε τα χρόνια

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου
[Από τον δίσκο «Λαϊκές Κυριακές» (1976)]


Τώρα στην άκρη του καλοκαιριού
έρχεσαι σαν τραγούδι μες στον νου
εσύ που χάθηκες μια νύχτα σκοτεινή
κι έμεινε μόνη η καρδιά μου κι ορφανή

Ένα ένα τα καημένα φύγανε τα χρόνια
Ένα ένα σκοτωμένα μέσα μου τ' αηδόνια

Τώρα στου φθινοπώρου την δροσιά
έχω ξανά την λύπη συντροφιά
και συλλογίζομαι μονάχη κι απορώ
αχ τι τον έκανα της νιότης τον καιρό

Ένα ένα τα καημένα φύγανε τα χρόνια
Ένα ένα σκοτωμένα μέσα μου τ' αηδόνια


13 σχόλια:

Vicky Papaprodromou είπε...

Ωραία! Ευθυμήσαμε πάλι. :-)

Ελένη Μπέη είπε...

Όμως δεν μπορείς να πεις! Καθαρότατο κουγιουμτζικό τραγούδι.

Για να είμαι ειλικρινής γι' αυτό το μελαγχολικό του ύφος τον λατρεύω. Αγαπώ και τα άλλα του τα "ηλιόλουστα", μα με ξέρεις πια εμένα: δώσε μου καημό και πάρε μου την ψυχή. :)

Vicky Papaprodromou είπε...

Άλλο καημός κι άλλο φυλλομέτρημα των χρόνων μας.

Ελένη Μπέη είπε...

Σάμπως μικρός καημός είναι αυτό;

Τι πάθατε όλοι σήμερα; Και στην άλλη γειτονίτσα καημό έχουν τα κορίτσα (για να παραφράσω το τραγουδάκι). :)

Vicky Papaprodromou είπε...

Εμείς πάθαμε ή εσύ ήρθες να επιτείνεις την αγωνία του κόσμου;

Ελένη Μπέη είπε...

Αχ, βρήκαν ανοιχτή πόρτα οι συμπτώσεις και τρύπωσαν. Καλοκαίρι, βλέπεις, τα πορτοπαράθυρα τέντα.

Μ είπε...

Είναι πολύ καλός όλος ο δίσκος και βεβαίως ο Κουγιουμτζής μέγας!

Νερένια μου είδα το σχόλιό σου στην προηγούμενη ανάρτηση και στο youtube.

P.S.Το περιστεράκι το έχω στην studio εκτέλεση, το ανεβάζω αν θέλεις για να το προσθέσεις στην σχετική ανάρτηση που το έχεις live.

Ελένη Μπέη είπε...

Μακάρι να μπορούσες, Μαργαρίτα. Σε ευχαριστώ για τη βοήθεια. Θα χρειαστεί αργότερα που θα φτάσω στα 45άρια.

Μαριανα είπε...

Νερένια μου να σε συγχαρώ για το εκτενές αφιέρωμα που κάνεις εδώ και τόσο καιρό (αλήθεια...έχω πλέον ξεχάσει την προ "Κουγιουμτζή" εποχή στον μικρό Ναυτίλο!) Αν και δεν ακούω λαϊκά τραγούδια αυτό το τελευταίο ήταν συγκινητικότατο...

Ελένη Μπέη είπε...

Μαριάνα, σ' ευχαριστώ.

Αν και δεν ακούς λαϊκά τραγούδια, εγώ τολμώ να σε παραπέμψω στον τρίτο δίσκο της παρουσίασης, το "Ηλιοσκόπιο". Κι αν το αυτί σου είναι εξασκημένο σε άλλου είδους μουσικές (με πρώτη και καλύτερη την κλασική, υποθέτω - σωστά;) θα σε περιμένω να μου πεις μετά πόσο μακριά από αυτό το ύφος είναι ο Κουγιουμτζής. Δεν μιλώ για μεταγενέστερο έργο του γιατί η παρουσίαση δεν έφτασε εκεί ακόμη. Ε, τέτοια ψήγματα έχουν κατ' εμέ (που βέβαια δεν είμαι ειδική) ακόμα και οι λαϊκές του μπαλάντες.

Άσε που η μουσική είναι ΜΙΑ. Ο μόνος αληθινός διαχωρισμός που μπορεί να της γίνει είναι σε καλή και κακή. Τελεία. Και παύλα.

Προτείνω να μάθεις να τ' ακούς τα λαϊκά μας τραγούδια. Άλλο λαϊκό κι άλλο γαβ γαβ. Είμαι βέβαιη πως θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου και θα γίνει η γνωριμία σου μαζί τους και δεν θα σε απογοητεύσουν εκείνα που έχουν ποιότητα.

Όσο για την "προ Κουγιουμτζή" εποχή του μικρού ναυτίλου... μου ψιθύρισε πως είναι απολύτως ικανοποιημένος με όσα του βάζω και ακούει, οπότε συνεχίζω. Αλλά επειδή καλοκαίρι έρχεται, ο χρόνος θα μου περισσέψει, οπότε κάτι ακόμα θα κινείται παράλληλα με το αφιέρωμα που όσο προχωράει και τα καταφέρνω να τα βγάζω πέρα μαζί του τόσο πιο χαρούμενη και περήφανη αισθάνομαι.

Καλό σου βράδυ, κοριτσάκι!

Μ είπε...

Και βέβαια μπορώ Νερένια μου! Σε 2-3 μέρες θα είναι έτοιμο!
Καλό βράδυ!

Films είπε...

Πολύ ωραίο μπλογκ και με μεγάλη ποικιλία!

Ελένη Μπέη είπε...

Καλώς ήρθες, Stefi!
Σ' ευχαριστώ!