Όμως δεν ξέρω
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού Δεύτερη φωνή: Κώστας Σμοκοβίτης
[Από τον δίσκο «Όταν σε περιμένω» (1979)]
Σκοτείνιασαν κι απόψε όλοι οι δρόμοι
ο ουρανός αδειάζει απ' τα πουλιά
Είπα να 'ρθω ξανά να σου μιλήσω
να σου θυμίσω κάτι απ' τα παλιά
Όμως δεν ξέρω ποιο στενό να πάρω
οι γειτονιές δεν είναι γειτονιές
Είναι το Σάββατο πικρό και μαύρο
και μες στον κόσμο καίνε πυρκαγιές
Σημάδι έβαζα πριν από χρόνια
ένα σπιτάκι, τέσσερα σκαλιά
ένα χαμόγελο που έχει σβήσει
και μια κορδέλα σε χρυσά μαλλιά
Όμως δεν ξέρω ποιο στενό να πάρω
οι γειτονιές δεν είναι γειτονιές
Είναι το Σάββατο πικρό και μαύρο
και μες στον κόσμο καίνε πυρκαγιές
4 σχόλια:
Νερένια, Σε ευχαριστώ πολύ για τη πρότασή σου να ακούσω το Ηλιοσκόπιο!
Το πάθος με το οποίο μίλησες για τα λαϊκά τραγούδια το εκτιμώ, το ίδιο έχει και ο πατέρας μου που μάλλον ήλπιζε να παίζω μαζί του λαϊκή μουσική!
Μου αρέσει η λαϊκή μουσική και δεν την απαξιώ, αλίμονο αν απαξιώνουμε την μουσική, όπως είπες και συμφωνώ μαζί σου η μουσική είναι μια!
Όμως να... είμαι λιγάκι... ροκάκι
http://www.youtube.com/watch?v=oHv1MHKidSQ
καλό ξημέρωμα να έχεις!
Μαριάνα, are you awake yet? :) Καλημέρα!
Χαίρομαι για όσα λες. Κι εγώ είμαι και ολίγον ροκ και ολίγον λάτιν και ολίγον τζαζ (έως πάρα πολύ :Ρ ενίοτε) και ολίγον μπλουζ και ολίγον κλάσικ και πάει λέγοντας. Και πάαααρα πολύ της μουσικής γενικώς, της μίας και μόνης, για να μην τα πολυλογώ.
Πεποίθησή μου πια είναι πως απαξιώνουμε ό,τι δεν γνωρίζουμε κι αυτό συνήθως από συμπλεγματισμό.
Δεν μου είπες όμως, είχα δίκιο για το Ηλιοσκόπιο; Πώς σου φάνηκε;
Ένα από τα ωραιότερα ελληνικά τραγούδια. Έτσι απλά.
Η Βίκυ Μοσχολιού στα καλύτερά της, απίθανη δεύτερη φωνή από τον Σμοκοβίτη - θα μιλούσαμε όλοι γι' αυτόν σήμερα αν ... - κρυστάλλινη ενορχήστρωση που ακούγεται σαν να γράφτηκε σήμερα, εμπνευσμένη μελωδία από τον άγιο Κουγιουμτζή, στιβαρός ρυθμός - αργό χασαποσέρβικο - που κινητοποιεί το σώμα και το νου, και ο Μπουρμπούλης σε κατάσταση ... αμόκ να περιγράφει προφητικά τη ζωή σήμερα, αύριο, ή σε 10.000 χρόνια από τώρα.
"Όμως δεν ξέρω ποιο στενό να πάρω / οι γειτονιές δεν είναι γειτονιές".
Καλημέρα, Ηρακλή.
Πράγματι πολύ ωραίο τραγούδι από κάθε άποψη . Κι ένα από εκείνα που ξεχώρισαν από τον συγκεκριμένο δίσκο.
Καταλαβαίνω τι εννοείς μιλώντας για τον Σμοκοβίτη. Δεν είναι πολύς καιρός που με είχες εντυπωσιάσει μιλώντας γι' αυτόν σε μια προηγούμενη ανάρτησή σου όπου αναφερόσουν στην επικράτηση κάποιων τρανταχτών ονομάτων του τραγουδιού μας, ενώ την ίδια στιγμή μπαίναν στο περιθώριο φωνές σαν του Σμοκοβίτη.
Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή για να την κάνουμε εδώ. Και επίσης εγώ ομολογώ πως έχω άγνοια κάποιων δεδομένων και πρακτικών που ακολουθούνται, οπότε δεν μπορώ ακριβώς να εξηγήσω γιατί τα πράγματα συμβαίνουν κατά έναν συγκεκριμένο τρόπο κι όχι κάπως αλλιώς. Διαπιστώσεις κάνω μόνο, καμιά φορά θλιβερές.
Καλή ημέρα να έχεις.
Δημοσίευση σχολίου