Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Νάτανε το 21 / Σταύρος Κουγιουμτζής - Σώτια Τσώτου

 

Νάτανε το 21

Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
[Από τον δίσκο "Νάτανε το 21" (1970)]


Μου ξανάρχοντ' ένα ένα χρόνια δοξασμένα
νά 'τανε το 21 νά 'ρθει μια στιγμή.
Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ' αλώνι
και με τον Κολοκοτρώνη νά 'πινα κρασί.

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα μια ομορφούλα* αγκαλιά.
Μου ξανάρχοντ' ένα ένα χρόνια δοξασμένα
νά 'τανε το 21 νά 'ρθει μια βραδιά. 

Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες
και ξωπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί.
Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ' τους μπαξέδες
να με ραίνουν μενεξέδες, χέρια κι ουρανοί.

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα μια ομορφούλα* αγκαλιά.
Μου ξανάρχοντ' ένα ένα χρόνια δοξασμένα
νά 'τανε το 21 νά 'ρθει μια βραδιά.

(*) Η Σώτια Τσώτου αρχικά είχε γράψει "μια Τουρκοπούλα αγκαλιά". Το τραγούδι ηχογραφήθηκε σε δίσκο 45 στροφών και δόθηκε στην κυκλοφορία. Όμως μετά από τουρκική διπλωματική διαμαρτυρία η δισκογραφική εταιρεία (ΜΙΝΟΣ) απέσυρε τους δίσκους και προχώρησε σε νέα ηχογράφηση με αλλαγμένο το στίχο σε "μια ομορφούλα αγκαλιά". Αργότερα το τραγούδι περιλήφθηκε στον πρώτο και ομώνυμο δίσκο μακράς διαρκείας του Σταύρου Κουγιουμτζή.

   

Λίγα λόγια σχετικά με τη δημιουργία του τραγουδιού: Όπως αφηγείται ο Σταύρος Κουγιουμτζής, το τραγούδι το έγραψε ένα πρωινό που ξυπνώντας ευδιάθετος έκατσε στο πιάνο κι άρχισε ν' αυτοσχεδιάζει. Σκάρωσε τη μελωδία αλλά δεν του άρεσε. «Είναι καλή», του είπε η γυναίκα του και του ζήτησε να την ξαναπαίξει. Την ξανάπαιξε, προκαλώντας τον ενθουσιασμό της. Η Σώτια Τσώτου έγραψε μετά τους στίχους (Βλ. Κουγιουμτζής Σταύρος, «Ανοιχτά παράθυρα με κλειστά παντζούρια», εκδ. Κέδρος 2001, σελ.113-114). Εκτός απ' τον Γιώργο Νταλάρα, το τραγούδι ηχογραφήθηκε και από άλλους τραγουδιστές, όπως τον Γρηγόρη Μπιθικώτση με τη Βούλα Γκίκα (και στα μπουζούκια τον Κώστα Παπαδόπουλο και τον Λάκη Καρνέζη), το Γιώργο Γερολυμάτο, κ.ά. Ακούμε τη μεταγενέστερη εκτέλεση με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Βούλα Γκίκα:




5 σχόλια:

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Δεν πρόκειται πλέον για αφιέρωμα, αλλά για εκπόνηση κανονικής "μέλέτης".
Υποκλίνομαι!

Vicky Papaprodromou είπε...

Τόση ώρα περίμενα κι έβαλες τραγούδι που το ήξερα καλά. Θα φύγω να πάω αλλού ν' ακούσω αυτά που θέλω. Ουφ, πια!

Υ.Γ.: Εσύ δεν φοβάσαι το διπλωματικό επεισόδιο τώρα που ανέφερες την Τουρκοπούλα; :-)

Ελένη Μπέη είπε...

@Υπατιούλα,
για εκείνα που αγαπάμε αφιερώνουμε πολύ από τον χρόνο μας, έτσι δεν είναι;

Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση. Να είσαι καλά κι όταν βλέπεις φως να μπαίνεις. Ξεκλείδωτο το έχω το τσαρδί.


@Βικούλα,
να τ' αφήσεις εκείνα που ξέρεις!

Για νέο διπλωματικό επεισόδιο πάλι, μπααα. Αφού "κι εγώ λαός κι εσύ λαός" θα πω σ' όποιον κακόβουλο.

Vicky Papaprodromou είπε...

Α, δεν μας φτάνουν τα τραγούδια του συμπατριώτη μου και παίρνουμε δανεικά κι από Καλδάρα τώρα;

Δεν αφήνω τίποτα να πέσει κάτω, να το ξέρεις (που το ξέρεις).:-)

Να σου εκμυστηρευτώ κάτι; Αν ένα τραγούδι του Κουγιουμτζή δεν μ' αρέσει, αυτό είναι το σημερινό. Μην το μαρτυρήσεις πουθενά, έτσι;

Ελένη Μπέη είπε...

Δεν μπορώ να πω πως δεν μου αρέσει, ωστόσο δεν είναι απ' τα πολυαγαπημένα μου. Ίσως το έχει κάπως "φθείρει" το πολύ παίξιμο.

Ο συμπατριώτης σου θαύμαζε πολύ τον Καλδάρα, όπως έχω καταλάβει απ' αυτά που αναφέρει ο ίδιος στο βιβλίο του. Είχανε μάλιστα κάποτε συνεργαστεί σε κάποιο μαγαζί κιόλας.