Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Προς "ρακοσυλλέκτες" και συνοδοιπόρους




Στίχοι : Ηλίας Κατσούλης
Μουσική : Τάσος Γκρους
Τραγουδούν : Νίκος Ιακωβίδης, Δέσποινα Ολυμπίου
(από το άλμπουμ "Εμείς οι Έλληνες" του 1997)


Όποιος τις νύχτες περπατά
σκιές και βήματα μετρά
σε δρόμους και σε τοίχους
μπορεί να είναι ποιητής
που κλέβει λόγια τής σιωπής
και γράφει στίχους


Όποιος τις νύχτες τριγυρνά
σε δάση κι άγρια βουνά
θεριά που περπατούνε
μπορεί να είναι ασκητής
και της αγάπης ο ληστής
που κυνηγούνε


Όποιος τις νύχτες τριγυρνά
και την ανάσα του κρατά
έτσι σα να πετάει
μπορεί να είν' αερικό
και σ' έναν κόσμο λογικό
να μη χωράει

15 σχόλια:

Διάττων είπε...

Ειλικρινά σ' ευχαριστώ για την ανάρτησή σου. Δε γνωρίζω πολλά απ' το Ελληνικό τραγούδι και η δική σου ανάρτηση με εντυπωσίασε! Βλέπεις, γνωρίζω καλύτερα τα νέγρικα Blues και τη μουσική της Δυτ. Αφρικής απ' ότι την ελληνική μουσική...

Ελένη Μπέη είπε...

Καλέ μου Διάττοντα,
είναι τόσο ευρύ το σύμπαν της ελληνικής μουσικής που κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως τη γνωρίζει στο σύνολό της. Ψάχνοντας ας πηγαίνουμε λοιπόν.

Με χαρά μου να μοιραστώ κάτι απ' όσα ξέρω (δεν είναι πολλά). Και με χαρά μου πάντα μαθαίνω - κι από σένα έχω μάθει και θα μάθω ακόμα κάμποσα. :-)

Vicky Papaprodromou είπε...

Νερόπαιδοοοοοοοοοοοο! Εδώ είσαι; Κάτι έχει και δεν παίζει το συγκεκριμένο φιλμάκι τώρα που θέλω να τ' ακούσω. Ως κι ο Διάττοντας που συνήθως έχει πρόβλημα με το δίκτυο το άκουσε. :-)

Επ, πήρε μπρος μόλις. Επανέρχομαι μόλις τ' ακούσω.

Vicky Papaprodromou είπε...

Τώρα το άκουσα. Καλούλι είναι, αλλά θύμισέ μου να το ξανακούσω όταν βρεθώ σε άλλη θέση μετά από κάνα δεκαήμερο, γιατί δεν είμαι σε θέση να κρίνω τώρα. Ψιλομονότονο μου φάνηκε, αλλά μπορεί να σφάλω. :-)

Τσουχτρα είπε...

Κατσούλης και Γκρούς όταν γράφουν το αποτέλεσμα τους δικαιώνει. Αξίζει τον χρόνο και τον κόπο τους. Στην προκειμένη περίπτωση με χαλάει η Ολυμπίου. Την βρίσκω πολύ άχρωμη, χωρίς αναγνωρίσημη φωνή. Έτσι, κατα την άποψή μου, "τράβηξε" και το εξαιρετικο αυτό τραγούδι προς τα κάτω.

Φιλιά Νερένια φιλενάδα μου !

Ελένη Μπέη είπε...

Ναι, Όλγα μου, κι εμένα η φωνή της μου βγάζει μια δροσιά και παιδικότητα ανάρμοστη στο συγκεκριμένο τραγούδι.

Ωστόσο το ίδιο το τραγούδι μου είχε τραβήξει την προσοχή από το δίσκο επειδή συγκέραζε τόσο όμορφα (στα δικά μου αυτιά) την μπαλάντα με το ρυθμό του ζεϊμπέκικου.

Το θυμήθηκα με αφορμή ένα ποίημα που διάβασα εδώ :
http://greek-translation-wings.blogspot.com/2009/11/blog-post_07.html και γι' αυτό έφτιαξα το ταπεινό βιντεάκι (το δεύτερό μου) και το ανέβασα.

Vicky Papaprodromou είπε...

Ελένη, είπαμε ότι στο εγγύς μέλλον θα μου δείξεις πώς να φτιάχνω βιντεάκια, έτσι;

Ελένη Μπέη είπε...

Θα σου δείξω όσα θα έχω μάθει κι εγώ ως τότε. Τα περαιτέρω... μαζί θα τα μάθουμε.

Vicky Papaprodromou είπε...

Ωχ, θα περάσουμε και στα περαιτέρω; Καιρός για σπαζοκεφαλιές ως τα χαράματα. :-)

Ελένη Μπέη είπε...

Ναι, κοίτα μόνο να με χωράει ο καναπές να κλέβω καναν υπνάκο, γιατί δεν είμαι τόσο νυχτοπούλι όσο εσύ και κάποτε νυστάζω.

Vicky Papaprodromou είπε...

Χμ... τώρα αυτό παίζεται. Σπίτι δεν έχεις στην Αθήνα; Αλητάκι είσαι; Φέρε κάνα ράντσο. Τώρα που το θυμήθηκα, όμως, έχω υπνόσακο. :-)

Ελένη Μπέη είπε...

Καλά, θα κοιμάμαι πριν έρθω για να σ' αντέξω. Άσε με τώρα να φύγω για το σχολείο. Άντε να μαζέψεις κανα πράμα στις κούτες. Που μου (και με) χασομεράς.

Vicky Papaprodromou είπε...

Πάψε πια να είσαι η φωνή τής συνείδησής μου. Πάω...

Διονύσης Μάνεσης είπε...

"Μπορεί να είναι αερικό και σ' ένα κόσμο λογικό να μη χωράει";;;

Μα αυτό να είναι το στοίχημα. Να χωρέσουμε όσα περισσότερα αερικά μπορούμε σε τούτο το μάταιο κόσμο, προτού μας πάρει ο αέρας! Μήπως και γίνει λιγότερο λογικός..

Να είστε καλά, εκεί στο νότο, με νυχτοπερπατήματα ή χωρίς.

Ελένη Μπέη είπε...

Ναι, Διονύση. Αυτό είναι το στοίχημα. Και χαίρομαι που από το μετερίζι μας ο καθένας προσπαθούμε να το κερδίσουμε.

Να 'μαστε καλά να λες. Δεν είμαστε δα και τόσοι πολλοί... ακόμα. ;-)