Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Μια αλλιώτικη κατασκήνωση



Διαβάζοντας σήμερα αυτό από την Ελευθεροτυπία πολύ θα ήθελα να έμπαινα στη ...μηχανή του χρόνου, να γινόμουν πάλι εκείνη η ανήσυχη έφηβη και να ...διακτινιζόμουν στη συγκεκριμένη κατασκήνωση.

Περί του Richard Dawkins θα επανέλθω προσεχώς.

3 σχόλια:

Τσουχτρα είπε...

Εγώ λέω οτι μετά τους μεγάλους , κάποιοι έχουν βαλθεί να "στεγνώσουν" και τα παιδιά. Με τον ίδιο τρόπο που οι διάφορες θρησκευτικές και παρά-θρησκευτικές οργανώσεις το κάνουν. Άλλο ανήσυχη εφηβεία κι άλλο "στρατόπαιδα" ορθολογισμού. Ύποπτη μου κάνει αυτή η προσπάθεια του μεσιέ και του μπεστ σέλερ του. Σήμερα νεαροί «αθεϊστές», αύριο τι ?
Επιστήμονες που χωρίς κανένα ηθικό φραγμό ? Ίσως γιατί εγώ μεγάλωσα και ταξίδεψα με παραμύθια...Και ναι ο μονόκερος υπάρχει ! Είδα την πιο "τετράγωνη" πλευρά του κόσμου πολύ αργότερα,στην ώρα μου, όταν μπορούσα να την ξεχωρίσω μερικά πράγματα....

Καλό απόγευμα Νερένια μου !

Ελένη Μπέη είπε...

Βρε Όλγα μου,
καταλαβαίνω να έχεις μια επιφύλαξη (θα τη συμμεριζόμουν κιόλας) αλλά :

α) Με το να ασχοληθούν τα παιδιά με θέματα φιλοσοφίας, ηθικής και εξελικτικής βιολογίας δε βλέπω σε τι βλάπτονται. Απεναντίας, θεωρώ πως μόνο να ωφεληθούν έχουν.
Εκτός κι αν πιστεύεις πως οι προθέσεις είναι εκ του πονηρού, πράγμα που συμβαίνει συχνά, δεν είναι όμως απαραίτητο να είναι πάντα έτσι.
Προσωπικά δεν έχω κάτι να προσάψω στο συγκεκριμένο επιστήμονα. Το ότι είναι άθεος δε σημαίνει για μένα τίποτε περισσότερο από το να έχει απαλλαγεί από την ανάγκη να πιστεύει σε κάποιο θεό. Ο ίδιος το τεκμηριώνει θαυμάσια στο σχετικό του βιβλίο. Οι άλλοι που πιστεύουν δεν έχουν κατορθώσει να με πείσουν πως ξέρουν σε τι ακριβώς πιστεύουν, αλλά τι να κάνω, τους δέχομαι χωρίς να αποδέχομαι το σκεπτικό τους όπως κάνω και για μια σειρά από άλλα πράγματα πέραν της θρησκείας (πολιτικές απόψεις, κλπ.).

β) Φυσικά και το παραμύθι κατέχει ανεκτίμητη ψυχοπαιδαγωγική αξία και προσφέρει τα μέγιστα στην ανατροφή ενός παιδιού, αλλά υπάρχουν παραμύθια και παραμύθια. Κι εξάλλου έρχεται η ώρα που ο καθένας μας είτε φτιάχνει το δικό του παραμύθι για να πορευτεί σ' αυτήν τη ζωή είτε απορρίπτει κάθε είδους παραμύθι είτε βρίσκει τρόπο να τα τακτοποιήσει και τα δυο (παραμύθι και ρεαλισμό) στην ψυχή του.

γ) Λες να είναι τυχαίο που μια τόσο τεράστια θεωρία όπως η θεωρία της εξέλιξης των ειδών του Δαρβίνου δε διδάσκεται όπως και όσο της αξίζει στα σχολειά; Είναι γνωστό ποιους και γιατί ενοχλεί. Δε χρειάζεται νομίζω να επεκταθώ. Εσύ φαντάζομαι ξέρεις.

δ) Δεν είναι απαραίτητο ένας αθεϊστής να είναι άνθρωπος χωρίς ηθικό φραγμό. Ούτε το να μάθουν τα παιδιά να σκέπτονται και να ερευνούν αντί να πιστεύουν άκριτα κάτι που από γεννήσεως τούς έχει επιβληθεί ως αληθές έχει σαν αποτέλεσμα την "αποστέγνωσή τους". Αν ρίξεις μια έστω και πρόχειρη ματιά στα βιβλία των θρησκευτικών του δημοτικού, θα με δικαιώσεις και θα καταλάβεις γιατί ένας δάσκαλος που σέβεται τον εαυτό του και κυρίως τους μαθητές του, αξιοποιεί τις δύο ώρες της εβδομάδας σε κάτι πιο εποικοδομητικό.

Μακρηγόρησα πάλι. Όσο σιωπηλός άνθρωπος είμαι τόσο "λαλίστατη" και "πολυλογού" γίνομαι όταν γράφω.

Πάντως εγώ αλήθεια θα ήθελα μια τέτοια κατασκήνωση. Το όλο εγχείρημα του Ντόκινς το αντιμετωπίζω με επιφύλαξη ίσως αλλά όχι με καχυποψία. Μπορεί να σφάλλω. Θα δείξει όμως.

Σταματώ τη φλυαρία.
Καλή σου νύχτα!

Άθεος είπε...

Δεν σου κρύβω Νερένια μου, ότι αν υπήρχε Μηχανή του Χρόνου, όχι μόνο εγώ θα πήγαινα αλλά και η Tsouxtra γιατί τότε θα μπορούσε να πάει και στην υποτιθέμενη εποχή του Ιησού για να διαπιστώσει ότι κανένας Χριστός δεν υπήρχε, παρά κάτι απατεωνίσκοι που ξεσήκωναν κάτι εβραίους απόκληρους της κοινωνίας να κάνουν επανάσταση στους κατακτητές Ρωμαίους.
Δεν τα λέω εγώ αυτά, αλλά ο Ιώσηπος, ο μεγαλύτερος ιστορικός των εβραίων που έγραψε ολόκληρη την εβραϊκή ιστορία!
Θα μου πεις Tsouxtra μου «ε, και…»
Αν σου πω ότι ο Ιώσηπος γεννήθηκε και πέθανε μέσα στον 1ο αιώνα και μάλιστα στην Ιερουσαλήμ, τότε δεν έχει «ε, και…»!